Vijf mythen over multiraciale mensen in de VS

Toen Barack Obama zijn aandacht op het presidentschap richtte, begonnen kranten plotseling veel meer inkt te wijden aan de multiraciale identiteit. Media verkooppunten van Tijd tijdschrift en de New York Times naar het Britse Voogd en BBC News dacht na over het belang van het gemengde erfgoed van Obama. Zijn moeder was een witte Kansan en zijn vader een zwarte Keniaan. Mensen met een gemengd ras blijven de krantenkoppen halen, dankzij de bevinding van het Amerikaanse Census Bureau dat de multiraciale bevolking van het land explodeert. Maar alleen omdat mensen met een gemengd ras in de schijnwerpers staan, wil nog niet zeggen dat de mythen over hen zijn verdwenen. Wat zijn de meest voorkomende misvattingen over multiraciale identiteit? Deze lijst geeft beide namen weer en verwijdert ze.

Multiraciale mensen zijn nieuwigheden

Wat is de snelstgroeiende groep jongeren? Volgens het U.S. Census Bureau is het antwoord multiraciale jongeren. Tegenwoordig telt de Verenigde Staten meer dan 4,2 miljoen kinderen die als multiraciaal zijn geïdentificeerd. Dat is een sprong van bijna 50 procent sinds de volkstelling van 2000. En onder de totale Amerikaanse bevolking steeg het aantal mensen dat zich identificeerde als multiraciaal met 32 ​​procent, of 9 miljoen. In het licht van dergelijke baanbrekende statistieken is het gemakkelijk om te concluderen dat multiraciale mensen een nieuw fenomeen zijn dat nu snel in rang groeit. De waarheid is echter dat multiraciale mensen al eeuwen deel uitmaken van het land. Overweeg antropoloog Audrey Smedley's bevinding dat het eerste kind van gemengde Afro-Europese afkomst werd geboren in de VS eonen geleden - terug in 1620. Er is ook het feit dat historische figuren van Crispus Attucks tot Jean Baptiste Pointe DuSable tot Frederick Douglass allemaal gemengd waren- ras.

Een belangrijke reden waarom het lijkt dat de multiraciale bevolking is gestegen, is dat Amerikanen jarenlang niet als meer dan één ras konden worden geïdentificeerd op federale documenten zoals de volkstelling. In het bijzonder werd elke Amerikaan met een fractie van Afrikaanse afkomst zwart geacht vanwege de 'one-drop-regel'. Deze regel bleek bijzonder gunstig voor slaveneigenaren, die routinematig kinderen met slavenvrouwen verwekte. Hun gemengd ras nakomelingen zouden als zwart worden beschouwd, niet als wit, wat diende om de zeer winstgevende slavenpopulatie te vergroten.

Het jaar 2000 markeerde de eerste keer in eeuwen dat multiraciale individuen zich als zodanig konden identificeren op de volkstelling. Op dat moment was een groot deel van de multiraciale bevolking er echter aan gewend geraakt zich als slechts één ras te identificeren. Het is dus niet zeker of het aantal multiracialen echt stijgt of dat Amerikanen eindelijk tien jaar nadat ze zich voor het eerst als gemengd ras mochten identificeren, hun uiteenlopende afkomst erkennen.

Alleen Brainwashed Multiracials identificeren zich als zwart

Een jaar nadat president Obama zichzelf als zwart op de volkstelling van 2010 had geïdentificeerd, blijft hij kritiek verzamelen. Meest recent, Los Angeles Times columnist Gregory Rodriguez schreef dat toen Obama alleen zwart markeerde op de volkstelling, "hij een kans miste om een ​​genuanceerder raciale visie te verwoorden voor het steeds diverser wordende land waar hij aan kop gaat." op sociale druk, taboes tegen miscegenation en de one-drop-regel.

Maar er is geen bewijs dat Obama identificeerde zoals hij bij de volkstelling deed om een ​​van die redenen. In zijn memoires, Dreams From My Father, merkt Obama op dat de gemengde mensen die hij tegenkwam die aandringen op het multiraciale label hem zorgen baren omdat ze vaak een gezamenlijke poging lijken te doen om zich van andere zwarten te distantiëren. Andere mensen van gemengd ras zoals de auteur Danzy Senna of de kunstenaar Adrian Piper zeggen dat ze ervoor kiezen om zich als zwart te identificeren vanwege hun politieke ideologieën, waaronder het staan ​​in solidariteit met de grotendeels onderdrukte Afro-Amerikaanse gemeenschap. Piper schrijft in haar essay "Passing for White, Passing for Black":

“Wat me bij andere zwarten voegt ... is geen set van gedeelde fysieke kenmerken, want er is niets dat alle zwarten delen. Het is veeleer de gedeelde ervaring om visueel of cognitief als zwart te worden geïdentificeerd door een blanke racistische samenleving, en de straffende en schadelijke effecten van die identificatie. "

Mensen die zich identificeren als 'gemengd' zijn sellouts

Voordat Tiger Woods een tabloid-armatuur werd, dankzij een reeks ontrouw met een hele reeks blondines, betrof de meest controverse die hij veroorzaakte zijn raciale identiteit. In 1997, tijdens een verschijning op "The Oprah Winfrey Show", verklaarde Woods dat hij zichzelf niet als zwart zag, maar als "Cablinasian." De term Woods bedacht om zichzelf te beschrijven, staat voor elk van de etnische groepen waaruit zijn raciale erfgoed bestaat - Kaukasisch, zwart, Indiaas (zoals in Indiaan) en Aziatisch. Nadat Woods deze verklaring had afgelegd, waren leden van de zwarte gemeenschap razend. Colin Powell, bijvoorbeeld, woog op de controverse door op te merken: "In Amerika, waar ik uit de diepten van mijn hart en ziel van hou, als je op mij lijkt, ben je zwart."

Na zijn 'Cablinasian'-opmerking werd Woods grotendeels gezien als een racistische verrader, of op zijn minst als iemand die afstand wilde nemen van zwartheid. Het feit dat geen van Woods 'lange rij minnaressen een vrouw van kleur was, droeg alleen bij aan deze perceptie. Maar velen die zich identificeren als gemengd ras, doen dit niet om hun erfgoed af te wijzen. Integendeel, Laura Wood, een biraciale student aan de Universiteit van Maryland, vertelde het New York Times:

“Ik denk dat het heel belangrijk is om te erkennen wie je bent en alles wat je zo maakt. Als iemand me zwart probeert te noemen, zeg ik 'ja - en wit'. Mensen hebben het recht om niet alles te erkennen, maar doen het niet omdat de maatschappij je vertelt dat je dat niet kunt. '

Gemengde mensen zijn raceloos

In het populaire discours worden multiraciale mensen vaak gekenmerkt alsof ze raceloos zijn. De koppen van nieuwsartikelen over het gemengde ras van president Obama vragen bijvoorbeeld vaak: 'Is Obama biraciaal of zwart?' Het is alsof sommige mensen geloven dat de verschillende raciale groepen in iemands erfgoed elkaar opheffen als positieve en negatieve cijfers in een wiskundige vergelijking. De vraag zou niet moeten zijn of Obama zwart of biraciaal is. Hij is zowel zwart als wit. De zwart-joodse schrijfster Rebecca Walker uitgelegd:

“Obama is natuurlijk zwart. En hij is ook niet zwart. Hij is blank, en hij is ook niet blank ... Hij is een heleboel dingen, en geen van beiden sluit noodzakelijkerwijs de andere uit. '

Race-Mixing maakt een einde aan racisme

Sommige mensen zijn zeer verheugd dat het aantal Amerikanen van gemengd ras lijkt te stijgen. Deze individuen hebben zelfs het idealistische idee dat race-mixen zal leiden tot het einde van bigotry. Maar deze mensen negeren het voor de hand liggende: etnische groepen in de VS mengen zich al eeuwen, maar racisme is niet verdwenen. Racisme blijft zelfs een factor in een land als Brazilië, waar een brede strook van de bevolking zich identificeert als gemengd ras. Daar is discriminatie op basis van huidskleur, haartextuur en gelaatstrekken endemisch - met de meest Europees uitziende Brazilianen die opkomen als het meest bevoorrechte land. Dit laat zien dat miscegenation niet de remedie is voor racisme. In plaats daarvan zal racisme alleen worden verholpen wanneer zich een ideologische verschuiving voordoet waarin mensen niet worden gewaardeerd op basis van hoe ze eruit zien, maar op basis van wat ze als mens te bieden hebben.