Elektrische stroom is een maat voor de hoeveelheid elektrische lading die per tijdseenheid wordt overgedragen. Het vertegenwoordigt de stroom van elektronen door een geleidend materiaal, zoals een metaaldraad. Het wordt gemeten in ampères.
De SI-eenheid van elektrische stroom is de ampère, gedefinieerd als 1 coulomb / seconde. Stroom is een hoeveelheid, wat betekent dat het hetzelfde getal is, ongeacht de stroomrichting, zonder een positief of negatief getal. Bij circuitanalyse is de stroomrichting echter relevant.
Het conventionele symbool voor stroom is ik, die afkomstig is van de Franse uitdrukking intensité de courant, betekenis huidige intensiteit. De huidige intensiteit wordt vaak eenvoudigweg aangeduid als huidige.
De ik symbool werd gebruikt door André-Marie Ampère, naar wie de eenheid van elektrische stroom is vernoemd. Hij gebruikte de ik symbool bij het formuleren van de krachtwet van Ampère in 1820. De notatie reisde van Frankrijk naar Groot-Brittannië, waar het standaard werd, hoewel ten minste één tijdschrift niet veranderde van het gebruik van C naar ik tot 1896.
De wet van Ohm stelt dat de stroom door een geleider tussen twee punten recht evenredig is met het potentiaalverschil tussen de twee punten. Door de constante van evenredigheid, de weerstand, te introduceren, komt men bij de gebruikelijke wiskundige vergelijking die deze relatie beschrijft:
In deze relatie, ik is de stroom door de geleider in eenheden van ampères, V is het gemeten potentiaalverschil aan de overkant de geleider in volteenheden, en R is de weerstand van de geleider in ohmse eenheden. Meer specifiek bepaalt de wet van Ohm dat de R in deze relatie is constant en onafhankelijk van de stroom. De wet van Ohm wordt gebruikt in de elektrotechniek voor het oplossen van circuits.
De afkortingen AC en DC worden vaak gebruikt om eenvoudig te betekenen alternerende en direct, zoals wanneer ze zich aanpassen huidige of Spanning. Dit zijn de twee belangrijkste soorten elektrische stroom.
Gelijkstroom (DC) is de stroom in één richting van elektrische lading. De elektrische lading stroomt in een constante richting en onderscheidt deze van wisselstroom (AC). Een term die vroeger werd gebruikt voor Gelijkstroom was galvanische stroom.
Gelijkstroom wordt geproduceerd door bronnen zoals batterijen, thermokoppels, zonnecellen en elektrische machines van het commutatortype van het dynamotype. Gelijkstroom kan in een geleider zoals een draad vloeien, maar kan ook door halfgeleiders, isolatoren of zelfs door een vacuüm stromen zoals in elektronen- of ionenstralen.
Bij wisselstroom (AC, ook ac) keert de beweging van elektrische lading periodiek de richting om. In gelijkstroom is de stroom van elektrische lading slechts in één richting.
AC is de vorm van elektriciteit die wordt geleverd aan bedrijven en woningen. De gebruikelijke golfvorm van een wisselstroomcircuit is een sinusgolf. Bepaalde toepassingen gebruiken verschillende golfvormen, zoals driehoekige of vierkante golven.
Audio- en radiosignalen op elektrische draden zijn ook voorbeelden van wisselstroom. Een belangrijk doel in deze toepassingen is het herstel van gecodeerde informatie (of gemoduleerd) op het AC-signaal.