Wat zijn microplastics?

Microplastics zijn kleine stukjes plastic, meestal gedefinieerd als kleiner dan wat met het blote oog te zien is. Onze toegenomen afhankelijkheid van kunststoffen voor talloze toepassingen heeft negatieve gevolgen voor het milieu. Het productieproces van plastic wordt bijvoorbeeld geassocieerd met luchtvervuiling en vluchtige organische stoffen die vrijkomen tijdens de levensduur van het plastic hebben schadelijke gezondheidseffecten voor de mens. Plastic afval neemt aanzienlijke ruimte in op stortplaatsen. Microplastics in het watermilieu zijn echter een nieuwe zorg in het publieke bewustzijn.

Zoals de naam al aangeeft, zijn microplastics erg klein, over het algemeen te klein om te zien, hoewel sommige wetenschappers stukken tot een diameter van 5 mm (ongeveer een vijfde van een inch) bevatten. Ze zijn van verschillende typen, inclusief polyethyleen (bijvoorbeeld plastic zakken, flessen), polystyreen (bijvoorbeeld voedselcontainers), nylon of PVC. Deze plastic voorwerpen worden afgebroken door hitte, UV-licht, oxidatie, mechanische actie en biologische afbraak door levende organismen zoals bacteriën. Deze processen leveren steeds kleinere deeltjes op die uiteindelijk kunnen worden geclassificeerd als microplastics.

Microplastics op het strand 

Het lijkt erop dat de afbraakprocessen het snelst zijn in het strandmilieu, met zijn overvloedige zonlicht en zeer hoge temperaturen op grondniveau. Op het hete zandoppervlak vervaagt plastic afval, wordt bros en barst vervolgens en breekt af. Vloed en wind nemen de kleine plastic deeltjes op en voegen ze uiteindelijk toe aan de groeiende grote vuilnisbeltjes in de oceanen. Aangezien strandvervuiling een belangrijke bijdrage levert aan microplastische vervuiling, blijken de inspanningen voor het opruimen van het strand veel meer dan alleen esthetische oefeningen. 

Milieu-effecten van microplastics

  • Veel persistente organische verontreinigende stoffen (bijvoorbeeld pesticiden, PCB's, DDT en dioxines) drijven in lage concentraties rond de oceanen, maar hun hydrofobe aard concentreert ze op het oppervlak van plastic deeltjes. Zeedieren voeden zich per ongeluk met de microplastics en nemen tegelijkertijd de giftige verontreinigende stoffen op. De chemicaliën hopen zich op in de weefsels van dieren en nemen vervolgens toe in concentratie naarmate de verontreinigende stoffen door de voedselketen worden getransporteerd.
  • Naarmate de kunststoffen afbreken en bros worden, logen ze monomeren uit zoals BPA die vervolgens kunnen worden opgenomen door het leven in zee, met relatief weinig bekende gevolgen.
  • Afgezien van de bijbehorende chemische belastingen, kunnen ingenomen plastic materialen schadelijk zijn voor mariene organismen, omdat ze kunnen leiden tot verstopping van de spijsvertering of inwendige schade door slijtage. Er is nog veel onderzoek nodig om dit probleem goed te evalueren.
  • Omdat microplastics zo talrijk zijn, bieden ze overvloedige oppervlakken voor kleine organismen om aan te hechten. Deze dramatische toename van kolonisatiemogelijkheden kan gevolgen hebben op bevolkingsniveau. Bovendien zijn deze kunststoffen in wezen vlotten voor organismen om verder te reizen dan ze normaal zouden doen, waardoor ze vectoren zijn voor het verspreiden van invasieve mariene soorten.

microkralen

Een recentere bron van afval in de oceanen zijn de piepkleine polyethyleenbolletjes of microkralen, die in toenemende mate in veel consumentenproducten worden aangetroffen. Deze microplastics zijn niet afkomstig van de afbraak van grotere stukken plastic, maar zijn speciaal ontwikkelde additieven voor cosmetica en producten voor persoonlijke verzorging. Ze worden het meest gebruikt in huidverzorgingsproducten en tandpasta en spoelen afvoeren, passeren waterzuiveringsinstallaties en komen terecht in zoetwater- en mariene omgevingen. Er is een verhoogde druk voor landen en staten om het gebruik van microkralen te reguleren, en veel grote bedrijven voor persoonlijke verzorgingsproducten hebben toegezegd om andere alternatieven te vinden.

bronnen

  • Andrady, A. 2011. Microplastics in het mariene milieu. Marine Pollution Bulletin.
  • Wright et al. 2013. De fysieke effecten van microplastics op mariene organismen: een overzicht. Milieuvervuiling.