Een United Nations Number - ook een UN-nummer of UN ID genoemd - is een viercijferige code die wordt gebruikt om brandbare en schadelijke chemicaliën te identificeren. Niet-gevaarlijke chemicaliën krijgen geen UN-nummer. VN-nummers worden toegekend door het Comité van deskundigen van de Verenigde Naties voor het vervoer van gevaarlijke goederen en variëren van UN0001 tot ongeveer UN3534. UN 0001, UN 0002 en UN 0003 worden echter niet meer gebruikt.
In sommige gevallen wordt aan specifieke chemicaliën een UN-ID toegewezen, terwijl in andere gevallen een aantal van toepassing kan zijn op een groep producten met vergelijkbare eigenschappen. Als een chemische stof zich anders als een vloeistof gedraagt dan als een vaste stof, kunnen twee verschillende nummers worden toegewezen.
Voor het grootste deel zijn NA-nummers (Noord-Amerikaanse nummers) van het Amerikaanse ministerie van Transport identiek aan VN-nummers. In sommige gevallen bestaat er een NA-nummer waar geen UN-nummer is toegekend. Er zijn enkele uitzonderingen, waaronder de identificatie voor asbest en die voor niet-onder druk staande zelfverdedigingsspray.
Het primaire doel van de codes is het regelen van transportmodi voor gevaarlijke chemicaliën en het verstrekken van essentiële informatie voor noodhulpteams bij een ongeval. De codes kunnen ook worden gebruikt om incompatibiliteit van de opslag te identificeren.
UN-nummers worden alleen toegekend voor gevaarlijke materialen, zoals explosieven, oxidatiemiddelen, toxines en ontvlambare stoffen. Het eerste nummer in modern gebruik is UN0004, voor ammoniumpicraat, aanwezig in minder dan 10 massaprocent. De UN voor acrylamide is UN2074. Buskruit wordt geïdentificeerd door UN0027. Airbagmodules worden aangegeven met UN0503.