De globalisering van het kapitalisme

Het kapitalisme, als economisch systeem, debuteerde voor het eerst in de 14e eeuw en bestond in drie verschillende historische tijdperken voordat het zich ontwikkelde tot het wereldwijde kapitalisme dat het vandaag is. Laten we eens kijken naar het proces van globalisering van het systeem, waardoor het veranderde van een Keynesiaans 'New Deal'-kapitalisme in het neoliberale en wereldwijde model dat vandaag bestaat.

fundament

De basis van het huidige wereldwijde kapitalisme werd gelegd, in de nasleep van de Tweede Wereldoorlog, op de Bretton Woods-conferentie, die in 1944 plaatsvond in het Mount Washington Hotel in Bretton Woods, New Hampshire. De conferentie werd bijgewoond door afgevaardigden van alle geallieerde landen en het doel was om een ​​nieuw internationaal geïntegreerd systeem van handel en financiën te creëren dat de wederopbouw van door de oorlog verwoeste naties zou bevorderen. De afgevaardigden stemden in met een nieuw financieel systeem van vaste wisselkoersen op basis van de waarde van de Amerikaanse dollar. Ze hebben het Internationaal Monetair Fonds (IMF) en de Internationale Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling opgericht, nu een onderdeel van de Wereldbank, om het overeengekomen beleid inzake financiën en handelsbeheer te beheren. Enkele jaren later werd de Algemene Overeenkomst betreffende tarieven en handel (GATT) in 1947 tot stand gebracht, die bedoeld was om "vrije handel" tussen lidstaten te bevorderen, gebaseerd op lage tot onbestaande invoer- en uitvoerrechten. (Dit zijn complexe instellingen en vereisen verder lezen voor een dieper begrip. Voor deze discussie is het gewoon belangrijk om te weten dat deze instellingen op dit moment zijn opgericht omdat ze in dit huidige tijdperk van zeer belangrijke en consequente rollen blijven spelen wereldwijd kapitalisme.)

De regulering van financiën, bedrijven en sociale welzijnsprogramma's definieerde het derde tijdperk, het 'New Deal'-kapitalisme, gedurende een groot deel van de 20e eeuw. De staatsinterventies van die tijd, waaronder de instelling van een minimumloon, de limiet van een 40-urige werkweek en steun voor vakbondsvereniging, legden ook stukjes van de basis van het wereldwijde kapitalisme. Toen de recessie van de jaren zeventig toesloeg, worstelden Amerikaanse bedrijven met het handhaven van de belangrijkste kapitalistische doelen van steeds groeiende winst- en vermogensopbouw. Bescherming van de rechten van werknemers beperkte de mate waarin bedrijven hun arbeid konden gebruiken voor winst, dus economen, politieke leiders en hoofden van bedrijven en financiële instellingen bedachten een oplossing voor deze crisis van het kapitalisme: ze zouden de regulerende ketenen van de natie afschudden -state en ga wereldwijd.

Ronald Reagan en deregulering

Het presidentschap van Ronald Reagan staat bekend als een tijdperk van deregulering. Veel van de regelgeving die werd gecreëerd tijdens het presidentschap van Franklin Delano Roosevelt, door middel van wetgeving, administratieve organen en sociaal welzijn, werd afgebroken tijdens het bewind van Reagan. Dit proces heeft zich de komende decennia verder ontwikkeld en verloopt vandaag nog steeds. De benadering van economie gepopulariseerd door Reagan, en zijn Britse tijdgenoot Margaret Thatcher, staat bekend als neoliberalisme, zo genoemd omdat het een nieuwe vorm van liberale economie is, of met andere woorden, een terugkeer naar een vrijemarktideologie. Reagan hield toezicht op het verminderen van sociale welvaartsprogramma's, verlagingen van de federale inkomstenbelasting en belastingen op bedrijfswinsten, en opheffing van de voorschriften voor productie, handel en financiën.

Hoewel dit tijdperk van neoliberale economie de deregulering van de nationale economie met zich meebracht, vergemakkelijkte het ook de liberalisering van de handel tussen naties, of een verhoogde nadruk op 'vrijhandel'. Onder het presidentschap van Reagan werd een zeer belangrijke neoliberale vrijhandelsovereenkomst, NAFTA, in 1993 door voormalig president Clinton in de wet ondertekend. Een belangrijk kenmerk van NAFTA en andere vrijhandelsovereenkomsten zijn vrij Handelszones en exportverwerkingszones, die cruciaal zijn voor de manier waarop de productie in dit tijdperk globaliseerde. Met deze zones kunnen Amerikaanse bedrijven, zoals Nike en Apple, bijvoorbeeld hun goederen overzee produceren, zonder import- of exporttarieven te betalen als ze tijdens de productie van locatie naar locatie gaan, noch wanneer ze terugkomen naar de VS voor distributie en verkoop aan consumenten. Belangrijk is dat deze zones in armere landen bedrijven toegang geven tot arbeid die veel goedkoper is dan arbeid in de VS. Bijgevolg verlieten de meeste industriële banen de VS omdat deze processen zich ontvouwden, en verlieten veel steden in een postindustriële crisis. Met name en helaas zien we de erfenis van het neoliberalisme in de verwoeste stad Detroit, Michigan.

Wereld handel Organisatie

Na NAFTA werd de Wereldhandelsorganisatie (WTO) in 1995 gelanceerd na vele jaren van onderhandelen en heeft de GATT daadwerkelijk vervangen. De WTO rentmeesters en bevordert neoliberaal vrijhandelsbeleid tussen lidstaten, en dient als een orgaan voor het oplossen van handelsgeschillen tussen naties. Vandaag werkt de WTO in nauw overleg met het IMF en de Wereldbank, en samen bepalen, besturen en implementeren ze de wereldwijde handel en ontwikkeling.

Vandaag de dag, in ons tijdperk van wereldwijd kapitalisme, hebben neoliberaal handelsbeleid en vrijhandelsovereenkomsten diegenen onder ons in consumerende landen toegang gegeven tot een ongelooflijke verscheidenheid en hoeveelheid betaalbare goederen, maar ze hebben ook ongekende niveaus van vermogensopbouw voor bedrijven en bedrijven opgeleverd die ze runnen; complexe, wereldwijd verspreide en grotendeels ongereguleerde productiesystemen; baanonzekerheid voor miljarden mensen over de hele wereld die zich in de geglobaliseerde 'flexibele' arbeidspool bevinden; verpletterende schulden binnen ontwikkelingslanden door neoliberaal handels- en ontwikkelingsbeleid; en een race naar de bodem in lonen over de hele wereld.