Star Trek instantaan materietransport

"Richt me op, Scotty!"

Het is een van de beroemdste lijnen in de "Star Trek" -franchise en verwijst naar het futuristische materietransportapparaat of "transporter" op elk schip in de Melkweg. De transporter dematerialiseert hele mensen (en andere objecten) en stuurt hun samenstellende deeltjes naar een andere bestemming waar ze perfect opnieuw worden samengesteld. Het beste wat tot persoonlijk punt-tot-punt-vervoer sinds de lift kwam, leek deze technologie te zijn overgenomen door elke beschaving in de show, van de inwoners van Vulcan tot de Klingons en Borg. Het loste een groot aantal plotproblemen op en maakte de shows en films iconisch cool.

Is "Beaming" mogelijk?

Zal het ooit mogelijk zijn om dergelijke technologie te ontwikkelen? Het idee om vaste materie te transporteren door er een vorm van energie van te maken en het grote afstanden te sturen, klinkt als magie. Toch zijn er wetenschappelijk geldige redenen waarom dit misschien ooit zou kunnen gebeuren.

Recente technologie heeft het mogelijk gemaakt om kleine groepen deeltjes of fotonen van de ene naar de andere locatie te transporteren of te "stralen". Dit fenomeen van kwantummechanica staat bekend als "kwantumtransport". Het proces heeft toekomstige toepassingen in veel elektronica, zoals geavanceerde communicatietechnologieën en supersnelle kwantumcomputers. Het toepassen van dezelfde techniek op zoiets groots en complexs als een levend mens is een heel andere zaak. Zonder enkele belangrijke technologische vooruitgang, heeft het proces van het veranderen van een levend persoon in "informatie" risico's die de transporteurs in Federatie-stijl onmogelijk maken voor de nabije toekomst.

dematerialiseren

Dus, wat is het idee achter stralen? In het "Star Trek" -universum dematerialiseert een operator het "te transporteren" ding, stuurt het mee, en dan wordt het ding opnieuw gematerialiseerd aan de andere kant. Hoewel dit proces momenteel kan werken met de hierboven beschreven deeltjes of fotonen, is het nu op afstand niet mogelijk een mens uit elkaar te halen en op te lossen in individuele subatomaire deeltjes. Gezien ons huidige begrip van biologie en natuurkunde, zou een levend wezen zo'n proces nooit kunnen overleven.

Er zijn ook enkele filosofische overwegingen om over na te denken bij het vervoeren van levende wezens. Zelfs als het lichaam gedematerialiseerd zou kunnen zijn, hoe gaat het systeem om met het bewustzijn en de persoonlijkheid van de persoon? Zouden die "ontkoppelen" van het lichaam? Deze kwesties worden nooit besproken in "Star Trek,"hoewel er sciencefictionverhalen zijn geweest waarin de uitdagingen van de eerste vervoerders zijn onderzocht.

Sommige sciencefictionschrijvers stellen zich voor dat de transportee tijdens deze stap daadwerkelijk wordt gedood en vervolgens wordt gereanimeerd wanneer de atomen van het lichaam elders opnieuw worden geassembleerd. Maar dit lijkt een proces dat niemand bereidwillig zou ondergaan.

Re-materialiseren

Laten we voor een moment postuleren dat het mogelijk zou zijn om een ​​mens te dematerialiseren - of te 'activeren', zoals ze op het scherm zeggen. Een nog groter probleem doet zich voor: de persoon weer bij elkaar brengen op de gewenste locatie. Er zijn hier eigenlijk verschillende problemen. Ten eerste lijkt deze technologie, zoals gebruikt in de shows en films, geen probleem te hebben om de deeltjes door allerlei dikke, dichte materialen te laten stralen op hun weg van het ruimteschip naar verre locaties. In de praktijk is dit zeer onwaarschijnlijk. Neutrino's kunnen door rotsen en planeten gaan, maar niet door andere deeltjes.

Nog minder haalbaar is echter de mogelijkheid om de deeltjes in de juiste volgorde te rangschikken om de identiteit van de persoon te behouden (en ze niet te doden). Er is niets in ons begrip van natuurkunde of biologie dat suggereert dat we materie op een dergelijke manier kunnen beheersen. Bovendien is de identiteit en het bewustzijn van een persoon waarschijnlijk niet iets dat kan worden opgelost en opnieuw gemaakt.

Zullen we ooit transportertechnologie hebben?

Gezien alle uitdagingen, en op basis van ons huidige begrip van fysica en biologie, lijkt het niet waarschijnlijk dat dergelijke technologie ooit zal worden gerealiseerd. De beroemde natuurkundige en wetenschapsschrijver Michio Kaku schreef in 2008 echter dat hij anticipeerde op wetenschappers die in de komende honderd jaar een veilige versie van dergelijke technologie zouden ontwikkelen.

We kunnen heel goed een onvoorstelbare doorbraak in de fysica ontdekken die dit soort technologie mogelijk zou maken. Op dit moment zijn de enige transporters die we gaan zien op tv- en filmschermen.

Bewerkt en uitgebreid door Carolyn Collins Petersen