Sphinx Moths, Family Sphingidae

Leden van de familie Sphingidae, de sphinx-motten, trekken de aandacht met hun grote omvang en hun vermogen om te zweven. Tuinders en boeren zullen hun larven herkennen als de vervelende hoornwormen die een gewas binnen enkele dagen kunnen wegvagen.

Alles over Sphinx-motten

Sfinx-motten, ook bekend als haviksmotten, vliegen snel en sterk, met snelle wingbeats. De meeste zijn nachtdieren, hoewel sommigen overdag bloemen bezoeken.

Sphinx-motten zijn middelgroot tot groot, met dikke lichamen en vleugelspannen van 5 inch of meer. De bovenkant van de voorvork is een donker olijfbruin met lichter bruin in de marge met een smalle geelbruine band langs de vleugeltip naar de basis, en witte strepen op de aderen. De bovenkant van het achterbeen is zwart met een donkerroze band.

Hun buik eindigt meestal in een punt. Bij sphinx-motten zijn de achtervleugels aanzienlijk kleiner dan de voorvleugels. Antennes zijn verdikt.

Sfinxmotlarven worden hoornwormen genoemd, voor een onschadelijke maar uitgesproken "hoorn" aan de dorsale zijde van hun achterste uiteinden. Sommige hoornwormen brengen aanzienlijke schade toe aan landbouwgewassen en worden daarom als ongedierte beschouwd. In hun laatste stadium (of ontwikkelingsstadia tussen de vervelling) kunnen sfinxmottenrupsbanden vrij groot zijn, sommige meten zo lang als je pink.

Classificatie van Sphinx-motten

Koninkrijk - Animalia
Phylum - Arthropoda
Klasse - Insecta
Bestel - Lepidoptera
Familie - Sphingidae

Het Sphinx Moth Dieet

De meeste volwassenen nectar op bloemen, een lange proboscis uit te breiden om dit te doen. Hun dieet omvat:

• akeleien
• Larkspurs
• petunia
• kamperfoelie
• maan wijnstok
• stuiterende weddenschap
• lila
• klavers,
• distels
• Doornappel

Rupsen voeden zich met een scala aan waardplanten, waaronder zowel houtachtige als kruidachtige planten. Hun dieet omvat:

• wilgenwiet
• vier uur
• appel
• teunisbloem
• iep
• druif
• tomaat
• postelein
• fuchsia

Sfingende larven hebben meestal specifieke waardplanten in plaats van generalistische voeders.

Veel mensen planten maanlicht of geurtuinen om nachtelijke bestuivers aan te trekken zoals de sfinxmot.

De Sphinx Moth Life Cycle

Vrouwelijke motten leggen eieren, meestal afzonderlijk, op waardplanten. Larven kunnen binnen enkele dagen of enkele weken uitkomen, afhankelijk van soort en omgevingsvariabelen.

Wanneer de rups zijn laatste instar bereikt, verpopt hij of transformeert hij naar het laatste volwassen stadium. De meeste Sphingid-larven verpoppen zich in de grond, hoewel sommige spincocons in bladafval. Op plaatsen waar de winter voorkomt, overwinteren Sphingid-motten in het popstadium.

Speciale aanpassingen en verdedigingen

Sommige sphinx motten nectar op bleke, diepe bloemen, met een ongewoon lange proboscis. De proboscis van bepaalde Sphingidae-soorten kan een lengte van 12 centimeter meten. Ze hebben de langste tong van elke mot of vlinder.

Sphinx-motten zijn ook beroemd om hun vermogen om te zweven naar bloemen, net als kolibries. Sommige Sfingiden lijken zelfs op bijen of kolibries en kunnen zijwaarts bewegen en halverwege stoppen.

Charles Darwin voorspelde dat de havik of sfinxmot orchideeën van Madagascar bestoven met hun voetlange nectar sporen. Hij werd aanvankelijk belachelijk gemaakt voor deze voorspelling, maar werd later correct bevonden.

Bereik en distributie

Wereldwijd zijn meer dan 1200 soorten sphinx-motten beschreven. Ongeveer 125 soorten Sphingidae leven in Noord-Amerika. Sphinx-motten leven op alle continenten behalve Antarctica.