Coyote Feiten

De coyote (Canis latrans) is een middelgrote canid die nauw verwant is aan de hond en de wolf. Het dier staat bekend om zijn yips, gehuil en andere vocalisaties. In feite betekent de wetenschappelijke naam voor de coyote 'blaffende hond'. De gemeenschappelijke naam komt van het Nahatl-woord coyōtl.

Snelle feiten: Coyote

• Wetenschappelijke naam: Canis latrans
• Veelvoorkomende namen: Coyote, prairie wolf
• Basic Animal Group: Zoogdier
• Grootte: 32 tot 37 inch plus 16 inch staart
• Gewicht: 20 tot 50 pond
• Levensduur: 10 jaar
• Eetpatroon: Omnivoor
• Habitat: Noord- en Midden-Amerika
• Bevolking: Miljoenen
• Beschermingsstatus: Minste zorg

Beschrijving

Coyotes zijn groter dan vossen en iets kleiner dan wolven. De gemiddelde volwassene varieert van 32 tot 36 inch lang (hoofd en lichaam) met een staart van 16 inch en een gewicht tussen 20 en 50 pond. Grootte varieert afhankelijk van habitat, maar vrouwtjes zijn meestal korter in lengte en lengte dan mannen. De kleur van de coyote-vacht varieert van roodachtig tot grijsachtig bruin, afhankelijk van de habitat van het dier. Melanistische (zwarte) vormen komen voor, maar witte of albinocoyotes zijn uiterst zeldzaam. Het dier heeft een witte nek- en buikvacht en een staart met zwarte punt. Het gezicht heeft een lange snuit en puntige oren, en de staart heeft de vorm van een borstel zoals die van een vos. Hoewel coyotes en wolven van vergelijkbare grootte en kleur zijn, zijn coyote-oren scherper rechtop, hun gezicht en frame zijn slanker en rennen met hun staart laag gehouden. Een wolf daarentegen loopt met zijn staart horizontaal.

Habitat en distributie

Het bereik van de coyote strekte zich oorspronkelijk uit van de vlaktes en woestijnen van West-Noord-Amerika via Mexico en naar Midden-Amerika. De uitroeiing van wolven in Noord-Amerika maakte expansie in de Verenigde Staten en een groot deel van Canada mogelijk. Momenteel worden coyotes gevonden van Panama in het zuiden tot Alaska in het noorden. Hoewel geschikt voor prairies en woestijnen, heeft de soort zich aangepast aan bijna elke habitat, inclusief stedelijke omgevingen.

Dieet en gedrag

Coyotes zijn, net als andere hoektanden, omnivoor. Ze jagen op konijnen, slangen, kikkers (geen padden), herten en andere hoefdieren, en kalkoenen en andere grote vogels. Terwijl ze hun natuurlijke prooi verkiezen, nemen ze kippen, lammeren, kalveren en huisdieren. Bovendien eten coyotes aas, insecten, gras en fruit.

Met hun uitstekende zintuigen van horen en ruiken, kunnen coyotes prooien op afstand detecteren. Daarna volgen ze hun prooi op zicht. Voor kleinere prooien zijn coyotes solitaire jagers. Ze zullen echter roedels vormen om samen op herten, elanden, schapen en pronghorns te jagen.

Coyotes zijn niet zo sociaal als wolven, maar ze zullen wel samenwerken om nakomelingen te jagen en groot te brengen. Perry McKenna Photography / Getty Images

Reproductie en nakomelingen

Coyotes zijn monogaam. Paring vindt plaats tussen februari en april. Het paar zoekt of bouwt een hol voor de geboorte en het grootbrengen van pups. Twee maanden na de paring bevalt het vrouwtje tussen de drie en twaalf pups. Pups wegen bij de geboorte tussen 0,44 en 1,10 pond en worden blind en tandenloos geboren. Het mannetje jaagt op voedsel en brengt het terug naar het vrouwtje terwijl zij borstvoeding geeft. De pups worden gespeend tegen de leeftijd van twee maanden en vechten met elkaar om dominantie te vestigen. Tegen juni of juli verlaat het gezin de kuil om op zijn grondgebied te jagen en te patrouilleren. Grondgebied is gemarkeerd met urine en krassen in de grond.

Pups worden acht maanden zo groot als hun ouders en hun volledige gewicht na negen maanden. Sommigen verlaten hun ouders in augustus, maar anderen kunnen veel langer bij het gezin blijven. Vrouwtjes die het volgende jaar niet paren, kunnen hun moeder of zussen helpen om jong te worden.

In het wild leven coyotes 10 jaar. Hoewel ze kunnen worden gejaagd door bergleeuwen, wolven of beren, sterven de meeste aan jacht, ziekte of botsingen met auto's. In gevangenschap kan een coyote 20 jaar worden.

Coyote pups lijken op vossen of wolfs pups. Matt Stirn / Aurora Photos / Getty Images

hybriden

Coyotes en wolven paren soms en produceren "coywolf" hybriden. De meeste wolven in Noord-Amerika dragen zelfs coyote-DNA. Hoewel ongewoon, paren coyotes en honden soms en produceren ze "coydogs". Coydogs verschillen in uiterlijk, maar hebben de neiging om de verlegenheid van coyotes te behouden.

Beschermingsstatus

De IUCN categoriseert de staat van instandhouding van de coyote als "minste zorg". De soort is overvloedig in zijn bereik, met stabiele of toenemende populaties. Mensen vormen de primaire bedreiging voor coyotes. Ironisch genoeg kunnen controle-inspanningen hebben geleid tot de uitbreiding van de soort, omdat vervolging het gedrag van de coyote verandert en de nestafmetingen vergroot.

Coyotes en mensen

Coyotes worden gejaagd voor bont en om vee te beschermen. Historisch gezien werden ze opgegeten door trappers en inheemse volkeren. Coyotes zijn aangepast aan menselijke aantasting tot het punt waar er populaties van stedelijke coyotes zijn. Coyote-pups zijn gemakkelijk gedomesticeerd, maar ze hebben de neiging om geen ideale huisdieren te maken vanwege hun geur en verlegenheid rond vreemden.

bronnen

• Cartaino, Carol. Mythes & waarheden over Coyotes: wat u moet weten over Amerika's meest onbegrepen roofdier. Readhowyouwant.com. 2012. ISBN 978-1-4587-2668-1.
• Gier, H.T. "Ecologie en gedrag van de Coyote (Canis latrans) ". In Fox, M. W. (ed.). The Wild Canids: Hun systematiek, gedragsecologie en evolutie. New York: Van Nostrand Reinhold. pp. 247-262, 1974. ISBN 978-0-442-22430-1. 
• Kays, R. Canis latrans. De IUCN Red List of Threatened Species 2018: e.T3745A103893556. doi: 10,2305 / IUCN.UK.2018-2.RLTS.T3745A103893556.en
• Tedford, Richard H .; Wang, Xiaoming; Taylor, Beryl E. "Fylogenetische systematiek van de Noord-Amerikaanse fossiele caninae (Carnivora: Canidae)." Bulletin van het American Museum of Natural History. 325: 1-218, 2009. doi: 10.1206 / 574.1
• Vantassel, Stephen. "Coyotes". Wildlife Damage Inspection Handbook (3e editie). Lincoln, Nebraska: Wildlife Control Consultant. p. 112, 2012. ISBN 978-0-9668582-5-9.