Duitsland is niet het enige land waar op grote schaal Duits wordt gesproken. In feite zijn er zeven landen waar Duits de officiële taal of een dominante taal is.
Duits is een van 's werelds meest prominente talen en is de meest gesproken moedertaal in de Europese Unie. Ambtenaren schatten dat ongeveer 95 miljoen mensen Duits als eerste taal spreken. Dat verklaart niet de vele miljoenen meer die het als een tweede taal kennen of bekwaam zijn maar niet vloeiend.
Duits is ook een van de drie meest populaire vreemde talen om te leren in de Verenigde Staten.
De meeste moedertaalsprekers van het Duits (ongeveer 78 procent) zijn te vinden in Duitsland (Deutschland). Hier zijn de zes anderen te vinden:
Oostenrijk ( Österreich) moet snel in me opkomen. De buurman van Duitsland in het zuiden heeft ongeveer 8,5 miljoen inwoners. De meeste Oostenrijkers spreken Duits, want dat is de officiële taal. Het accent van Arnold Schwarzenegger op "ik ben zo terug" is Oostenrijks Duits.
Het prachtige, meestal bergachtige landschap van Oostenrijk bevindt zich in een ruimte die ongeveer zo groot is als de Amerikaanse staat Maine. Wenen ( Wien), de hoofdstad, is een van de mooiste en meest leefbare steden van Europa.
Opmerking: de verschillende variaties van het Duits die in verschillende regio's worden gesproken, hebben zulke sterke dialecten dat ze bijna als een andere taal kunnen worden beschouwd. Dus als je Duits studeert op een Amerikaanse school, begrijp je het misschien niet als je het in verschillende regio's spreekt, zoals Oostenrijk of zelfs Zuid-Duitsland. Op school, evenals in de media en in officiële documenten, gebruiken Duitstaligen meestal Hochdeutsch of Standarddeutsch. Gelukkig begrijpen veel Duitstaligen Hochdeutsch, dus zelfs als je hun zware dialect niet kunt verstaan, zullen ze waarschijnlijk in staat zijn om je te begrijpen en met je te communiceren.
De meeste van de 8 miljoen burgers van Zwitserland (die Schweiz) Spreek duits. De rest spreekt Frans, Italiaans of Romaans.
De grootste stad van Zwitserland is Zürich, maar de hoofdstad is Bern, met het hoofdkantoor in Franstalig Lausanne. Zwitserland heeft blijk gegeven van zijn voorliefde voor onafhankelijkheid en neutraliteit door het enige grote Duitstalige land buiten de Europese Unie en de eurozone te blijven.
Dan is er het "postzegel" -land van Liechtenstein, verscholen tussen Oostenrijk en Zwitserland. De bijnaam komt van zowel de kleine omvang (62 vierkante mijl) en de filatelistische activiteiten.
Vaduz, de hoofdstad en grootste stad, telt minder dan 5.000 inwoners en heeft geen eigen luchthaven (Flughafen). Maar het heeft wel de Duitstalige kranten, de Liechtensteiner Vaterland en de Liechtensteiner Volksblatt.
De totale bevolking van Liechtenstein is slechts ongeveer 38.000.
De meeste mensen vergeten Luxemburg (Luxemburg, zonder de o, in het Duits), gelegen aan de westgrens van Duitsland. Hoewel Frans wordt gebruikt voor straat- en plaatsnamen en voor officiële zaken, spreken de meeste Luxemburgse burgers een Duits dialect Lëtztebuergesch in het dagelijks leven, en Luxemburg wordt beschouwd als een Duitstalig land.
Veel Luxemburgse kranten worden in het Duits gepubliceerd, waaronder de Luxemburger Wort (Luxemburgs woord).
Hoewel de officiële taal van België (Belgien) is Nederlands, inwoners spreken ook Frans en Duits. Van de drie is Duits het minst gebruikelijk. Het wordt meestal gebruikt onder de Belgen die op of nabij de Duitse en Luxemburgse grens wonen. Schattingen brengen de Duitstalige bevolking van België op ongeveer 1 procent.
België wordt soms "Europa in het klein" genoemd vanwege zijn meertalige bevolking: Vlaams (Nederlands) in het noorden (Vlaanderen), Frans in het zuiden (Wallonië) en Duits in het oosten (Ostbelgien). De belangrijkste steden in de Duitstalige regio zijn Eupen en Sankt Vith.
De Belgischer Rundfunk (BRF) radiodienst uitzendt in het Duits, en The Grenz-Echo, een Duitstalige krant, werd opgericht in 1927.
Het kan als een verrassing komen dat Duits een veel voorkomende taal is in Zuid-Tirol (ook bekend als Alto Adige) in Italië. De bevolking van dit gebied is ongeveer een half miljoen, en volkstellingen tonen aan dat 62 procent van de inwoners Duits spreekt. Ten tweede, komt Italiaans. De rest spreekt Ladin of een andere taal.
De meeste andere Duitstaligen in Europa zijn verspreid over Oost-Europa in voormalige Germaanse gebieden van landen zoals Polen, Roemenië en Rusland. (Johnny Weissmuller, van de "Tarzan" -films en Olympische bekendheid uit de jaren dertig en veertig, werd geboren bij Duitstalige ouders in wat nu Roemenië is.)
Een paar andere Duitstalige regio's bevinden zich in de voormalige koloniën van Duitsland, waaronder Namibië (voormalig Duits Zuidwest-Afrika), Ruanda-Urundi, Burundi en verschillende andere voormalige buitenposten in de Stille Oceaan. Duitse minderheidspopulaties (Amish, Hutterites, Mennonites) worden ook nog steeds gevonden in regio's van Noord- en Zuid-Amerika.
Duits wordt ook gesproken in sommige dorpen in Slowakije en Brazilië.
Laten we ons nu concentreren op Oostenrijk, Duitsland en Zwitserland - en een korte Duitse les in het proces hebben.
Oostenrijk is de Latijnse (en Engelse) term voor Österreich, letterlijk het 'oostelijke rijk'. (We zullen het later hebben over die twee puntjes boven de O, umlauts genoemd.) Wenen is de hoofdstad. In het Duits: Wien ist die Hauptstadt. (Zie de uitspraaksleutel hieronder)
Duitsland wordt genoemd Deutschland In het Duits (Deutsch). Die Hauptstadt ist Berlijn.
Zwitserland: Die Schweiz is de Duitse term voor Zwitserland, maar om verwarring te voorkomen die zou kunnen voortvloeien uit het gebruik van de vier officiële talen van het land, koos de verstandige Zwitser voor de Latijnse aanduiding "Helvetia" op hun munten en postzegels. Helvetia is wat de Romeinen hun Zwitserse provincie noemden.
De Duitser Umlaut, de twee stippen soms geplaatst over de Duitse klinkers a, o en u (zoals in Österreich), is een kritisch element in de Duitse spelling. De umlauted klinkers ä, ö en ü (en hun gekapitaliseerde equivalenten Ä, Ö, Ü) zijn eigenlijk een verkorte vorm voor respectievelijk ee, oe en ue. Eens werd de e boven de klinker geplaatst, maar naarmate de tijd verstreek, werden de e slechts twee stippen ("diaeresis" in het Engels).
In telegrammen en in gewone computertekst verschijnen de umlauted formulieren nog steeds als ae, oe en ue. Een Duits toetsenbord bevat afzonderlijke toetsen voor de drie umlauted tekens (plus de ß, het zogenaamde "scherpe s" of "dubbele s" karakter). De umlauted letters zijn afzonderlijke letters in het Duitse alfabet, en ze worden anders uitgesproken dan hun gewone a, o of u neven en nichten.