Duitse deelwoorden gebruiken als bijvoeglijke naamwoorden en bijwoorden

Net als in het Engels, kan het voltooid deelwoord van een Duits werkwoord worden gebruikt als een bijvoeglijk naamwoord of bijwoord.

In het Engels is gestolen het voltooid deelwoord van het te stelen werkwoord. Het woord gestolen kan worden gebruikt als een bijvoeglijk naamwoord, zoals in: "Dat is een gestolen auto." Evenzo kan in het Duits het voltooid deelwoord gestohlen (fromstehlen, stelen) ook worden gebruikt als een bijvoeglijk naamwoord: "Das ist ein gestohlenes Auto."

Het enige significante verschil tussen de manieren waarop Engels en Duits het voltooid deelwoord als bijvoeglijk naamwoord gebruiken, is het feit dat, in tegenstelling tot Engelse bijvoeglijke naamwoorden, Duitse bijvoeglijke naamwoorden een passend einde moeten hebben als ze aan een zelfstandig naamwoord voorafgaan. (Let op de -es die eindigen in het bovenstaande voorbeeld. Meer over bijvoeglijke naamwoorden in les 5 en bijvoeglijke naamwoorden.) Natuurlijk helpt het ook als u de juiste deelwoorden kent om te gebruiken.

Een voltooid deelwoord zoals interessiert (geïnteresseerd) kan ook worden gebruikt als bijwoord: "Wir saheninteressiert zu." ("We hebben geïnteresseerd / met belangstelling gekeken.")

Huidige deelwoorden

Anders dan het Engelse equivalent, wordt het onvoltooid deelwoord in het Duits bijna uitsluitend gebruikt als een bijvoeglijk naamwoord of bijwoord. Voor ander gebruik worden Duitse deelwoorden meestal vervangen door genomineerde werkwoorden (werkwoorden gebruikt als zelfstandige naamwoorden) - das Lesen (lezing), das Schwimmen (zwemmen) - bijvoorbeeld als Engelse gerunds. In het Engels heeft het onvoltooid deelwoord een -ingening. In het Duits eindigt het onvoltooid deelwoord in -end: weinend (huilen), pfeifend (fluiten), schlafend (slapen).

In het Duits is "een slapend kind" "ein schlafendes Kind". Zoals bij elk bijvoeglijk naamwoord in het Duits, moet het einde passen in de grammaticale context, in dit geval een -es einde (onzijdig /das).

Veel tegenwoordige deelwoorden bijvoeglijk naamwoord in het Duits worden vertaald met een relatieve bijzin of een appositieve zin in het Engels. Bijvoorbeeld: "Der schnell vorbeifahrende Zug machte großen Lärm," zou zijn: "De trein, die snel voorbijreed, maakte een enorm geluid," in plaats van het letterlijke, "De snel voorbijrijdende trein ..."

Bij gebruik als bijwoorden worden Duitse onvoltooid deelwoorden behandeld als elk ander bijwoord, en de Engelse vertaling plaatst meestal het bijwoord of de bijwoordelijke zin aan het einde: "Er kam pfeifend ins Zimmer." = "Hij kwam de kamer binnen fluiten."

Huidige deelwoorden worden vaker schriftelijk gebruikt dan in gesproken Duits. Je komt ze vaak tegen als je boeken, tijdschriften of kranten leest.