Een van de beste manieren om Duits te leren, is door iets te gebruiken dat je al kent. Voor Duitse studenten in de Verenigde Staten is de belofte van trouw een geweldige les die kan worden aangepast aan beginners en gevorderden.
De meerderheid van de Amerikaanse studenten groeit op en citeert de belofte van trouw (Der amerikanische Treueschwur). Het zit al in onze herinneringen vast, dus het leren in het Duits kan studenten echt helpen grammatica, uitspraak en vocabulaire te begrijpen en oefenen in een enkele en herkenbare zin.
In dit geval gebruiken we der Treueschwur want het Engelse woord en de "U.S. Pledge of Allegiance" vertaalt zich in der amerikanische Treueschwur of Treueschwur der USA. Als je die beroemde woorden, "Ik beloof trouw ..." in het Duits neemt, is het een kwestie van het juiste vocabulaire vinden en het in de juiste woordvolgorde plaatsen.
De belofte kan een uitstekende les zijn voor studenten van alle niveaus. Beginners kunnen het gebruiken om de Duitse uitspraak te oefenen en een nieuw vocabulaire te leren terwijl ze het reciteren met de vertrouwde cadans. Gevorderde studenten kunnen het gebruiken om woordvolgorde en een goede Duitse grammatica te bestuderen. Gevorderde studenten kunnen hun eigen pogingen doen om de belofte in het Duits te vertalen en deze vervolgens vergelijken met de gegeven voorbeelden.
Houd er rekening mee dat de vertaling van de ene taal naar de andere nooit perfect of woord voor woord is. Zoals u in de twee voorbeelden kunt zien, kunnen verschillende woorden hetzelfde betekenen. Bijvoorbeeld, schwöre betekent "zweer" en gelobe betekent "gelofte", maar ze worden allebei gebruikt voor het werkwoord "belofte". Een ander voorbeeld zijn de woorden jeden (elk) en alle (allemaal). Ze kunnen allebei worden gebruikt om 'iedereen' te betekenen, wat de belofte inhoudt met 'alles'.
Er moet echter worden opgemerkt dat de eerste vertaling de meer algemeen aanvaarde versie van de twee is.
Duitse vertaling 1:
„Ich schwöre Treue auf die Fahne der Vereingten Staaten von Amerika und die Republik, für die sie steht, eine Nation unter Gott, unteilbar, mit Freiheit und Gerechtigkeit für jeden.“
Duitse vertaling 2:
„Ich gelobe Treue der Fahne der Vereingten Staaten von Amerika und der Republik, für die sie steht, eine Nation unter Gott, unteilbar, mit Freiheit und Gerechtigkeit für alle.“
De belofte van trouw:
"Ik beloof trouw aan de vlag van de Verenigde Staten van Amerika en aan de Republiek waarvoor het staat, één natie onder God, ondeelbaar, met vrijheid en gerechtigheid voor iedereen."
The Pledge of Allegiance is geschreven door Baptist minister en socialist Francis Bellamy. Het verscheen voor het eerst in De metgezel van de jeugd magazine in 1892 ter herdenking van de 400e verjaardag van de ontdekking van Amerika.
De oorspronkelijke eed gebruikte de uitdrukking "mijn vlag" in plaats van "de vlag van de Verenigde Staten van Amerika". De wijziging werd aangebracht in 1923. De volgende wijziging vond plaats in 1954 toen het Congres de uitdrukking "onder God" invoegde. Het is interessant om merk op dat Bellamy volgens zijn kleindochter zelf bezwaar zou hebben gemaakt tegen dit religieuze amendement.
Bovendien had de auteur oorspronkelijk het woord 'gelijkheid' willen opnemen voor 'vrijheid en rechtvaardigheid'. Hij liet dat woord met tegenzin weg, omdat hij het controversieel voelde. "Gelijkheid" leek hem niet juist, gezien het feit dat vrouwen en Afro-Amerikanen in 1892 door veel mensen niet als gelijk werden beschouwd.