Voor het ongetrainde oog kunnen Chinese karakters een verwarrende chaos van regels lijken. Maar personages hebben een eigen logica en onthullen aanwijzingen over definitie en uitspraak. Zodra je meer leert over de elementen van personages, begint de logica achter hen te ontstaan.
De bouwstenen van Chinese karakters zijn radicalen. Bijna alle Chinese karakters zijn samengesteld uit minstens één radicaal.
Traditioneel werden Chinese woordenboeken geclassificeerd door radicalen en veel moderne woordenboeken gebruiken deze methode nog steeds om tekens op te zoeken. Andere classificatiemethoden die in woordenboeken worden gebruikt, zijn onder meer fonetiek en het aantal lijnen dat wordt gebruikt voor het tekenen van tekens.
Naast hun bruikbaarheid voor het categoriseren van tekens, bieden radicalen ook aanwijzingen voor betekenis en uitspraak. Dit is met name handig wanneer personages ook een gerelateerd thema hebben. De meeste personages die met water of vocht te maken hebben, delen bijvoorbeeld allemaal het radicaal 水 (shuǐ). De radicale 水 alleen is ook een Chinees karakter, wat zich vertaalt naar "water".
Sommige radicalen hebben meer dan één vorm. Het radicale 水 (shuǐ) kan bijvoorbeeld ook worden geschreven als 氵 wanneer het wordt gebruikt als onderdeel van een ander personage. Dit radicaal wordt 三点水 (sān diǎn shuǐ) genoemd, wat "drie druppels water" betekent, want het radicaal ziet er inderdaad uit als drie druppels. Deze alternatieve vormen worden zelden onafhankelijk gebruikt, omdat ze niet op zichzelf staan als Chinese karakters. Daarom kunnen radicalen een nuttig hulpmiddel zijn om de betekenis van Chinese karakters te onthouden.
Hier zijn een paar voorbeelden van karakters op basis van het radicale 水 (shuǐ):
氾 - fàn - overloop; overstroming
汁 - zhī - sap; vloeistof
汍 - wán - huilen; tranen laten
汗 - hàn - transpiratie
江 - jiāng - rivier
Tekens kunnen uit meer dan één radicaal bestaan. Wanneer meerdere radicalen worden gebruikt, wordt meestal een radicaal gebruikt om te wijzen op de definitie van het woord, terwijl het andere radicaal verwijst naar de uitspraak. Bijvoorbeeld:
汗 - hàn - transpiratie
Het radicale 水 (shuǐ) houdt in dat 汗 iets te maken heeft met water, wat logisch is omdat transpiratie nat is. Het geluid van het personage wordt verzorgd door het andere element.干 (gàn) alleen is het Chinese karakter voor "droog". Maar "gàn" en "hàn" klinken erg vergelijkbaar.
Er zijn zes verschillende soorten Chinese karakters: pictogrammen, ideografen, composieten, fonetische leningen, radicale fonetische verbindingen en leningen.
De vroegste vormen van Chinees schrift zijn afkomstig van pictogrammen. Pictographs zijn eenvoudige diagrammen bedoeld om objecten weer te geven. Voorbeelden van pictogrammen zijn:
日 - rì - zon
山 - shān - berg
雨 - yǔ - regen
人 - rén - persoon
Deze voorbeelden zijn moderne vormen van pictogrammen, die behoorlijk gestileerd zijn. Maar de vroege vormen tonen duidelijk de objecten die ze vertegenwoordigen.
Ideografen zijn tekens die een idee of concept vertegenwoordigen. Voorbeelden van ideografieën zijn 一 (yī), 二 (èr), 三 (sān), wat één, twee, drie betekent. Andere ideografieën zijn 上 (shàng) wat omhoog betekent en 下 (xià) wat neer betekent.
Composieten worden gevormd door twee of meer pictogrammen of ideografen te combineren. Hun betekenissen worden vaak geïmpliceerd door de associaties van deze elementen. Enkele voorbeelden van composieten zijn:
好 - hǎo - goed. Dit karakter combineert vrouw (女) met kind (子).
森 - sēn - bos. Dit karakter combineert drie bomen (木) om een bos te maken.
Terwijl Chinese karakters in de loop van de tijd evolueerden, werden sommige van de originele karakters gebruikt (of uitgeleend) om woorden weer te geven die hetzelfde geluid hadden maar verschillende betekenissen. Omdat deze karakters een nieuwe betekenis kregen, werden nieuwe karakters bedacht die de oorspronkelijke betekenis vertegenwoordigen. Hier is een voorbeeld:
北 - běi
Dit karakter betekende oorspronkelijk 'de rug (van het lichaam)' en werd uitgesproken als bèi. In de loop van de tijd betekent dit Chinese karakter "het noorden". Tegenwoordig wordt het Chinese woord voor "rug (van het lichaam)" nu voorgesteld door het karakter 背 (bèi) .
Dit zijn tekens die fonetische componenten combineren met semantische componenten. Deze vertegenwoordigen ongeveer 80 procent van de moderne Chinese karakters.
Je hebt al voorbeelden gezien van radicale fonetische verbindingen zoals eerder besproken.
De laatste categorie - leningen - is voor tekens die meer dan één woord vertegenwoordigen. Deze woorden hebben dezelfde uitspraak als het geleende karakter, maar hebben geen eigen karakter.
Een voorbeeld van lenen is 萬 (wàn) wat oorspronkelijk 'schorpioen' betekende, maar nu 'tienduizend' betekende en ook een achternaam is.