De meeste karakters in het Chinees hebben slechts één gemeenschappelijke lezing, maar het karakter dat we in dit artikel gaan bekijken heeft veel verschillende uitspraken, hoewel sommige niet veel voorkomen. Het karakter in kwestie is 和, dat de basisbetekenis van "harmonie" of "samen" heeft en wordt uitgesproken als "hé" zoals in 和平 (hépíng) "vrede".
Het karakter bestaat uit twee delen: 禾, wat het karakter zijn uitspraak geeft (het wordt ook "hé" uitgesproken en is een pictogram van een staande korrel) en het karakter 口 (kǒu), wat "mond" betekent. Als je niet zeker weet hoe verschillende karaktercomponenten de uitspraak van een Chinees karakter kunnen beïnvloeden, moet je dit artikel lezen: Chinees karaktertype: Semantisch-fonetische verbindingen.
Het is een veel voorkomend personage (23e op de lijst van Zein) en verschijnt in de meeste beginnersboeken als de eerste en meest basale manier om "en" uit te drukken:
你 和 我
nǐ hé wǒ
Jij en ik.
Merk op dat dit meestal wordt gebruikt om zelfstandige naamwoorden in een zin samen te voegen en niet kan worden gebruikt om zinnen te vertalen als "Hij opende de deur en ging naar binnen"! Merk ook op dat de hier gebruikte sometimes in Taiwan soms wordt uitgesproken als "hàn", hoewel "hé" ook veel voorkomt.
Er zijn tal van andere betekenissen van het karakter 和 met de uitspraak "hé", en hier zijn enkele van de meest voorkomende woorden:
和尚 (héshàng) "Boeddhistische monnik"
和平 (hépíng) "vrede"
和谐 (héxié) "harmonie, harmonieus"
平和 (pínghé) "rustig, zachtaardig"
Dit is een duidelijk voorbeeld van wanneer het begrijpen van de individuele karakters het leren van de woorden een stuk eenvoudiger maakt. Het zou niet te moeilijk moeten zijn om de basisbetekenis van 和 in de betekenis van deze woorden te passen!
Zoals vermeld in de inleiding, heeft het karakter numerous talloze uitspraken naast het feit dat het soms anders wordt gelezen in Taiwan. Laten we eens kijken naar twee andere veel voorkomende betekenissen van dit woord met verschillende uitspraken: