Er zijn enkele Franse zinnen die je letterlijk elke dag of zelfs meerdere keren per dag hoort en zelfs jezelf gebruikt. Als je Frans studeert, of van plan bent om Frankrijk te bezoeken, is het belangrijk dat je vijf vaak gebruikte Franse zinnen leert en oefent.
Ah Bon betekent letterlijk "oh goed", hoewel het gewoonlijk in het Engels wordt vertaald als:
Ah bon wordt voornamelijk gebruikt als een zachte tussenwerpsel, zelfs als het een vraag is waar een spreker interesse en misschien een kleine verrassing aangeeft. In de voorbeelden staat links de Franse zin met rechts de Engelse vertaling.
Of in dit voorbeeld:
Ça va betekent letterlijk "het gaat." Gebruikt in informeel gesprek,het kan zowel een vraag als een antwoord zijn, maar het is een informele uitdrukking. Je zou deze vraag waarschijnlijk niet aan je baas of een vreemde willen stellen, tenzij de setting informeel was.
Een van de meest voorkomende toepassingen van ça va is als een groet of om te vragen hoe het met iemand gaat, zoals in:
De uitdrukking kan ook een uitroep zijn:
Gebruik c'est-à-dire wanneer u wilt zeggen "ik bedoel" of "dat is." Het is een manier om te verduidelijken wat u probeert uit te leggen, zoals in:
In het Frans is het vaak nodig om te zeggen "het is noodzakelijk." Gebruik daarvoor il faut, de vervoegde vorm van falloir, een onregelmatig Frans werkwoord. Falloir betekent "noodzakelijk zijn" of "nodig hebben". Het is onpersoonlijk, wat betekent dat het slechts één grammaticale persoon heeft: de derde persoon enkelvoud. Het kan worden gevolgd door de conjunctief, een infinitief of een zelfstandig naamwoord. Je kunt gebruiken il faut als volgt:
Merk op dat dit laatste voorbeeld letterlijk betekent: "Het is noodzakelijk om geld te hebben." Maar de zin vertaalt zich in het normale Engels als "Je hebt geld nodig om dat te doen" of "Je moet daarvoor geld hebben."
Wanneer je zou zeggen "er is" of "er zijn" in het Engels, zou je gebruiken il y a in het Frans. Het wordt meestal gevolgd door een onbepaald lidwoord + zelfstandig naamwoord, een getal + zelfstandig naamwoord of een onbepaald voornaamwoord, zoals in: