Het schrijven van overlijdensberichten als een viering van het leven

Beginnende verslaggevers zien vaak het schrijven van doodsbrieven met minachting. Ze zeggen immers dat een obit van nature oud nieuws is, het verhaal van een leven dat al geleefd heeft.

Maar ervaren journalisten weten dat obits enkele van de meest bevredigende artikelen zijn om te doen; ze geven de schrijver de kans om een ​​menselijk leven van begin tot eind te beschrijven, en daarbij thema's en diepere betekenis te vinden die verder gaan dan het eenvoudig hervertellen van gebeurtenissen.

En obits gaat tenslotte over mensen en schrijft niet over mensen wat journalistiek in de eerste plaats zo interessant maakt?

Het formaat

Het formaat voor een obit is verrassend eenvoudig - het is eigenlijk geschreven als een hard-news-verhaal, met wat neerkomt op een vijf W's en de H lede.

Dus de lede van een obit moet omvatten:

• Wie is er dood gegaan
• Wat is er gebeurd
• Waar de persoon stierf (dit is optioneel voor de lede, en wordt soms in plaats daarvan in de tweede alinea geplaatst)
• Toen ze stierven
• Waarom of hoe ze stierven

Maar een obit-lede gaat verder dan de vijf W's en de H en omvat een samenvatting van wat het leven van de persoon interessant of belangrijk maakte. Dit gaat meestal over wat zij deed in het leven. Of de overledene een bedrijfsleider of een huisvrouw was, de obit lede moet proberen samen te vatten (in het kort, natuurlijk) wat de persoon speciaal maakte.

Obit ledes omvatten meestal ook de leeftijd van de persoon.

Voorbeeld

John Smith, een wiskundeleraar die algebra, trigonometrie en calculus interessant maakte voor verschillende generaties studenten aan de Centerville High School, stierf vrijdag aan kanker. Hij was 83.

Smith stierf thuis in Centerville na een lange strijd met darmkanker.

Je kunt zien hoe deze lede alle basisbeginselen omvat - het beroep van Smith, zijn leeftijd, de doodsoorzaak, enz. Maar het vat ook in een paar woorden samen wat hem speciaal maakte - wiskunde interessant maken voor generaties middelbare scholieren.

Ongebruikelijke sterfgevallen

Als een persoon in wezen is overleden door ouderdom of een ziekte die verband houdt met de leeftijd, wordt de doodsoorzaak in het algemeen niet meer gegeven dan een zin of twee in een obit, zoals je in het bovenstaande voorbeeld ziet.

Maar wanneer een persoon jong sterft, hetzij door een ongeval, ziekte of andere oorzaken, moet de doodsoorzaak vollediger worden verklaard.

Voorbeeld

Jayson Carothers, een grafisch ontwerper die enkele van de meest memorabele covers voor het tijdschrift Centerville Times heeft gemaakt, is overleden na een lange ziekte. Hij was 43 en had aids, zei zijn partner, Bob Thomas.

De rest van het verhaal

Als je je lede eenmaal hebt gevormd, is de rest van het verhaal eigenlijk een kort chronologisch verslag van het leven van de persoon, met de nadruk op wat de persoon interessant maakte.

Dus als je in je lede hebt vastgesteld dat de overledene een creatieve en zeer geliefde wiskundeleraar was, moet de rest van het verhaal zich daarop concentreren.

Voorbeeld

Smith hield van wiskunde vanaf jonge leeftijd en blonk er in zijn schooljaren van uit. Hij studeerde wiskunde aan de Cornell University en studeerde cum laude af in 1947.

Kort na zijn bachelordiploma begon hij les te geven aan Centerville High School, waar hij bekend werd om zijn boeiende, geanimeerde lezingen en baanbrekend gebruik van audiovisueel materiaal.

Lengte

De lengte van een obit varieert, afhankelijk van de persoon en hun bekendheid in uw gemeenschap. Het is duidelijk dat de dood van bijvoorbeeld een voormalige burgemeester in uw stad waarschijnlijk langer zal zijn dan die van een conciërge op school.

Maar de overgrote meerderheid van obits is ongeveer 500 woorden of minder. Dus de uitdaging voor de obit-schrijver is om het leven van een persoon netjes samen te vatten in een vrij korte ruimte.

Afsluiten

Aan het einde van elke obit zijn een paar must-haves, waaronder:

• Alle beschikbare informatie over begrafenisdiensten, bezichtigingen, enz .;
• Een lijst van de overlevende familieleden van de overledene;
• Alle verzoeken die familieleden hebben gedaan met betrekking tot donaties aan goede doelen, beurzen of stichtingen.