Hoe noemden de oude Egyptenaren Egypte?

Wie wist dat Egypte in zijn hoogtijdagen niet echt Egypte werd genoemd? In feite kreeg het die naam pas in het archaïsche Griekse tijdperk.

Het is allemaal Grieks voor de Egyptenaren

In De Odyssee, Homerus gebruikte 'Aegyptus' om te verwijzen naar het land Egypte, wat betekent dat het in gebruik was in de achtste eeuw voor Christus. Victoriaanse bronnen suggereerden "Aegyptus" een corruptie van Hwt-ka-Ptah (Ha-ka-Ptah), 'Thuis van de ziel van Ptah'. Dat was de Egyptische naam voor de stad Memphis, waar Ptah, de god van de pottenbakker, oppergod was. Maar er was een man genaamd Aegyptus die ook hier een grote rol speelt.

Volgens Pseudo-Apollodorus in zijn Bibliotheek, een lijn van mythologische Griekse koningen heerste over Noord-Afrika. Die valse verklaring gaf zijn volk het recht om de rijke geschiedenis van een andere regio te "claimen". Epaphus, zoon van Zeus en Io, de vrouw-geworden-koe, "huwde Memphis, dochter van Nijl, stichtte en noemde de stad Memphis naar haar, en verwekte een dochter Libië, naar wie de regio Libië werd genoemd." , grote delen van Afrika hadden hun namen en middelen van bestaan ​​te danken aan de Grieken, zo zeiden ze.

Afkomstig van deze familie was een andere naam-inducerende man: Aegyptus, die “het land van de Melampodes onderwierp en het Egypte noemde.” Of de oorspronkelijke tekst van de Bibliotheek bepaald hij noemde het naar zichzelf voor debat. In het Grieks betekent 'Melampodes' 'zwarte voeten', misschien omdat ze door de rijke donkere grond van hun land liepen, die de jaarlijkse overstroming / overstroming van de Nijl vanaf de rivierbodem naar boven bracht. Maar de Grieken waren verre van de eerste mensen die de zwarte aarde van het Land van de Nijl opmerkten.

Het dualiteitsdilemma

De Egyptenaren zelf waren natuurlijk dol op het vruchtbare zwarte vuil dat uit de diepten van de Nijl was opgevoed. Het bedekte het land langs de rivier met mineralen te midden van de grond, waardoor ze gewassen konden verbouwen. Het volk van Egypte noemde hun land 'de twee landen', wat betekent hoe zij hun huis als een dualiteit beschouwden. Monarchen gebruikten vaak de uitdrukking "Twee landen" bij het bespreken van de rijken waarover zij regeerden, vooral om hun rol als verenigers van een groot gebied te benadrukken.

Wat waren deze twee divisies? Het hangt ervan af aan wie je het vraagt. Misschien waren de twee "Egyptenaren" Opper- (Zuidelijk) en Neder- (Noord-) Egypte, zoals de Egyptenaren zagen dat hun land verdeeld was. In feite droegen farao's de dubbele kroon, die symbolisch de eenwording van Opper- en Neder-Egypte vertegenwoordigde door kronen uit beide regio's te combineren in één grote.

Of misschien verwees het tweetal naar de twee oevers van de rivier de Nijl. Egypte stond soms zelfs bekend als de "twee banken". De Westoever van de Nijl werd beschouwd als het land van de doden, de thuisbasis van necropolises in overvloed - de levengevende zon gaat immers in het westen onder, waar Re symbolisch elke avond "sterft", om vervolgens in het oosten herboren te worden de volgende ochtend. In tegenstelling tot de stilte en de dood van de Westelijke Jordaanoever, werd het leven gepersonifieerd op de Oostelijke Jordaanoever, waar steden werden gebouwd.

Misschien is het gerelateerd aan het eerder genoemde Zwarte Land (Kemet), de reis van bouwland langs de Nijl, en de dorre woestijnen van het Rode Land. Deze laatste optie is heel logisch, aangezien de Egyptenaren zichzelf vaak 'het volk van het Zwarte Land' noemden.

'Kemet' verscheen voor het eerst rond de elfde dynastie, rond dezelfde tijd als een andere term, 'The Beloved Land' (ta-mery) deed. Misschien, zoals geleerde Ogden Goelet suggereert, kwamen deze monikers uit de behoefte om de nationale eenheid te benadrukken na de chaos van de eerste tussenliggende periode. Om eerlijk te zijn, deze woorden komen echter vaak voor in literaire teksten uit het Middenrijk, waarvan vele waarschijnlijk eeuwen later werden bewerkt, dus het is niet zeker hoe vaak deze termen werden gebruikt in de periode van het Middenrijk zelf. Tegen het einde van het Middenrijk, hoewel, Kemet lijkt de officiële naam van Egypte te zijn geworden, omdat farao's het in hun eigendomsrecht gaan gebruiken.

Invaders Epithets

In het midden van het eerste millennium v.Chr. Leed Egypte, vaak verscheurd door interne strijd, eeuwenlang aan veroveringen; dit kwam na de reeds lastige invasies van zijn Libische buren. Elke keer dat het werd veroverd, kreeg het een nieuwe naam, onderdeel van de psychologie van onderwerping van zijn indringers.

In deze zogenaamde 'late periode' werden de Egyptenaren onderworpen aan verschillende volken. De eerste onder hen waren de Assyriërs, die Egypte in 671 v.Chr. Veroverden. We hebben geen gegevens waaruit blijkt of de Assyriërs Egypte hebben hernoemd, maar het is vermeldenswaard dat de Egyptische farao Necho II zestig jaar later werd geëerd toen de Assyrische koning Ashurbanipal de zoon van de voormalige, Psammetichus, een Assyrische naam en heerschappij over een Egyptische gaf stad.

De Perzen namen de macht in Egypte nadat Cambyses II het volk van Kemet versloeg in de Slag om Pelusium in 525 v.Chr. De Perzen veranderden Egypte in verschillende provincies van hun rijk, ook bekend als satrapies, die ze noemden Mudraya. Sommige wetenschappers hebben gesuggereerd dat Mudraya de Perzische versie was van de Akkadische Misir of Musur, a.k.a. Egypte. Interessant genoeg was het Hebreeuwse woord voor Egypte in de Bijbel mitzrayim, en Misr is nu het Arabische woord voor Egypte.

En toen kwamen de Grieken ... en de rest was geschiedenis!