Wat zijn low-information stemmers?

Je hebt de problemen en kandidaten weken, misschien zelfs maanden of jaren bestudeerd. Je weet wie wat gelooft en waarom. Gefeliciteerd, uw stem zal waarschijnlijk worden geannuleerd door een kiezer met weinig informatie die waarschijnlijk heel weinig moeite heeft gedaan om dit alles te doen. Als je geluk hebt, zal die kiezer je stem aanvullen. Maar met de pers en massa-entertainmentindustrie tegen wat je gelooft, voel je je gelukkig?

De geliefde 'kiezers met weinig informatie', zoals ze worden genoemd, werd een populaire term voor conservatieve activisten na de verkiezing van Barack Obama in 2008. Het dook vaak op tijdens de verkiezingen van 2012 tussen Obama en de Republikeinse uitdager Mitt Romney. Hoewel de uitdrukking vaak voor de grap wordt gebruikt, is het ook een serieuze beschrijving van een zeer grote groep mensen. Het is waarschijnlijk de dominante soort kiezer in werkelijkheid. Maar dat is de wereld waarin we leven. Hoewel de term kan worden beschouwd als beledigend voor sommige kiezers, is de realiteit dat dit segment een geloofwaardig probleem vormt voor Republikeinse politici.

Wie zijn de Low Information Voters?

De veelbesproken kiezers met weinig informatie zijn die mensen die weinig belangstelling hebben voor of inzicht hebben in politieke zaken, zelden naar het nieuws kijken en geen belangrijke politieke figuren of nationale gebeurtenissen kunnen noemen en toch stembeslissingen kunnen nemen op basis van deze beperkte kennisbasis. Stemmende kiezers kunnen beslist zowel Republikeinse als Democratische kiezers zijn, maar Democratische "outreach" naar deze kiezers bereikte nieuwe hoogtepunten in 2008. Typisch zijn dit geen zeer waarschijnlijke kiezers. Het richten van deze mensen op beide in 2008 leidde tot een knappe overwinning voor Obama in 2008. In 2007 ontdekte het Pew Research Center dat 31% onder de stemgerechtigde bevolking niet wist dat Dick Cheney vice-president was en 34% kon niet noem de gouverneur van hun eigen staat. Ongeveer 4 op de 5 kon de minister van Defensie niet noemen, en meer dan de helft wist niet dat Nancy Pelosi de voorzitter van het huis was, terwijl slechts 15% wist wie senator meerderheidsleider Harry Reid was. Nu zijn niet al deze mensen kiezers. Maar zij zijn de mensen die bij de komende verkiezingen zwaar zouden worden aangeboord.

Opkomst van de low-info kiezer

In werkelijkheid zijn er altijd weinig informatie gestemd. Maar bij de verkiezingen van 2008 en 2012 waren deze segmenten meer dan ooit gericht. Door vooruitgang in sociale media, probeerde de Obama-campagne Obama evenzeer als een "beroemdheid" te positioneren als een politicus. Er was heel weinig interesse in wie Obama was, welke functies hij bekleedde of wat hij had bereikt. In plaats daarvan concentreerde de campagne zich vooral op zijn race en het 'historische' karakter van zijn presidentiële run en richtte hij zich op het opbouwen van zijn imago in de manier waarop beroemdheden worden opgebouwd. Hoewel de Democraten wisten dat ze de traditionele Democratische kiezers zouden opsluiten, zochten ze een manier om degenen die zeer onwaarschijnlijk zouden stemmen te laten blijken: de kiezers met weinig informatie. Door mensen een beroemdheid te geven om op te stemmen - en Obama in Mr. Cool te veranderen - bleken veel jongere kiezers die anders meestal niet zouden hebben.

Na de verkiezingsdag 2008 kreeg pollster John Zogby de opdracht om een ​​stem uit te brengen onder Obama-stemmers onmiddellijk nadat zij hadden gestemd. De resultaten waren niet indrukwekkend. Terwijl Obama-kiezers overweldigend frivole informatie over Sarah Palin wisten, zoals de RNC's $ 150.000 garderobekosten en over haar dochters, wisten ze heel weinig over Obama. Met meer dan 2-1 schreven ze een citaat van Obama over kolen- en energieprijzen toe aan McCain, terwijl de meeste mensen helemaal niet op de hoogte waren van de opmerking, ondanks het feit dat dit een zwaar besproken onderwerp was tijdens de campagne. Een tweede peiling van Wilson Research Strategies leverde vergelijkbare resultaten op. De meeste McCain-kiezers hadden over het algemeen een grotere algemene kennis van de meeste vragen, de enige vragen waarop Obama-kiezers hoog scoorden waren frivool, zoals weten dat McCain niet kon zeggen hoeveel huizen hij bezat. Obama-kiezers "scoorden" McCain-kiezers ook "in de vraag over welke kandidaat zei dat ze" Rusland vanuit mijn huis konden zien ". (84% van de Obama-kiezers koos Palin, hoewel het een Tina Fey-skit was Saturday Night Live.

Willen Republikeinen de Low Information Voter Pie?

Naar alle waarschijnlijkheid is het aantal "kiezers met hoge informatie" relatief laag. Het aantal mensen dat geïnteresseerd is in de politiek, regelmatig nieuws bekijkt en op de hoogte blijft van actuele gebeurtenissen, is waarschijnlijk groter dan degenen die dat niet doen. Deze kiezers met veel informatie zijn meestal ouder en hebben eerder een besluit genomen over kwesties. Hoewel veel conservatieven op hun hoede lijken te zijn om de "beroemdheid" -route te volgen en proberen persoonlijkheid te winnen boven beleid, lijkt het bijna een klim. Terwijl de Democraten zich op elke mogelijke subsectie van Amerika richten, hopen conservatieven een doorbraak te hebben door logische bespreking van kwesties. Onnodig te zeggen dat dat niet zo goed werkte voor Romney, zelfs omdat de stemmers op de verkiezingsdag zeiden dat ze dachten dat hij de meeste zaken beter zou kunnen oplossen dan Obama. (Uiteindelijk stemden ze toch nog voor Obama.)

We zagen de verandering al in de 2016 GOP presidentiële hoopvol. Marco Rubio toonde zijn bereidheid om te praten over zijn liefde voor rapmuziek, terwijl New Jersey-gouverneur Chris Christie ervan hield om de late avond talkshows te raken om zijn imago te vergroten. Sociale media, de entertainmentcultuur en zelf celebritization worden waarschijnlijk de norm. Hoe bereik je immers anders low-information kiezers voordat je tegenstander dat doet??