Vietnam Oorlog USS Oriskany (CV-34)

• Natie: Verenigde Staten
• Type: Vliegdekschip
• Scheepswerf: New York Naval Shipyard
• Neergelegd: 1 mei 1944
• gelanceerd: 13 oktober 1945
• In opdracht: 25 september 1950
• Lot: Gezonken als een kunstmatig rif in 2006

bestek

• Verplaatsing: 30.800 ton
• Lengte: 904 ft.
• Straal: 129 ft.
• Droogte: 30 ft., 6 in.
• Voortstuwing: 8 × ketels, 4 Westinghouse-tandwielturbines, 4 schachten
• Snelheid: 33 knopen
• bereik: 20.000 mijl bij 15 knopen
• Aanvulling: 2.600 mannen

vliegtuig

• 90-100 vliegtuigen

USS Oriskany (CV-34) Constructie

Vastgelegd op de New York Naval Shipyard op 1 mei 1944, USS Oriskany (CV-34) was bedoeld als een "lange romp" Essex-klasse vliegdekschip. Vernoemd naar de 1777 Battle of Oriskany die tijdens de Amerikaanse revolutie werd uitgevochten, werd de carrier gelanceerd op 13 oktober 1945, met Ida Cannon als sponsor. Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog, werken aan Oriskany werd gestopt in augustus 1947 toen het schip voor 85% compleet was. De US Navy heeft de behoeften beoordeeld en opnieuw ontworpen Oriskany om te dienen als het prototype voor het nieuwe SCB-27 moderniseringsprogramma. Dit vereiste de installatie van krachtigere katapulten, sterkere liften, een nieuwe eilandindeling en de toevoeging van blaren aan de romp. Veel van de upgrades die tijdens het SCB-27-programma werden gemaakt, waren bedoeld om de vervoerder in staat te stellen de straalvliegtuigen in gebruik te nemen die in gebruik werden genomen. Voltooid in 1950, Oriskany werd in dienst genomen op 25 september met Captain Percy Lyon aan het hoofd.

Vroege implementaties

Vertrek uit New York in december, Oriskany voerde begin 1951 trainingen en shakedown-oefeningen uit in de Atlantische Oceaan en het Caraïbisch gebied. Met deze voltooiing begon de luchtvaartmaatschappij Carrier Air Group 4 en begon in mei met de 6e vloot aan de Middellandse Zee. Terug in november, Oriskany ging de tuin op voor een revisie die veranderingen aan zijn eiland, cockpit en stuurinrichting zag. Met de voltooiing van deze werkzaamheden in mei 1952 ontving het schip orders om zich bij de Pacific Fleet aan te sluiten. In plaats van het Panamakanaal te gebruiken, Oriskany zeilde rond in Zuid-Amerika en pleegde havenbezoeken aan Rio de Janeiro, Valparaiso en Callao. Na het uitvoeren van trainingsoefeningen in de buurt van San Diego, Oriskany stak de Stille Oceaan over om de strijdkrachten van de Verenigde Naties te ondersteunen tijdens de Koreaanse oorlog.

Korea

Na een havenbezoek in Japan, Oriskany trad in oktober 1952 toe tot Task Force 77 voor de kust van Korea. Het vliegtuig begon luchtaanvallen uit te voeren tegen vijandelijke doelen, en viel aanvalstroepen, bevoorradingslijnen en artillerieplaatsen aan. Daarnaast, Oriskany's piloten hadden succes in het bestrijden van Chinese MiG-15 jagers. Met uitzondering van een korte revisie in Japan, bleef de koerier in actie tot 22 april 1953, toen hij de Koreaanse kust verliet en doorging naar San Diego. Voor zijn dienst in de Koreaanse oorlog, Oriskany kreeg twee strijdsterren. Tijdens de zomer in Californië onderging de koerier routineus onderhoud voordat hij in september terugkeerde naar Korea. Opererend in de Zee van Japan en de Oost-Chinese Zee, werkte het om de ongemakkelijke vrede te handhaven die in juli was gevestigd.

In de Stille Oceaan

Na een nieuwe inzet in het Verre Oosten, Oriskany aangekomen in San Francisco in augustus 1956. Buiten gebruik gesteld op 2 januari 1957, ging het de werf op om een ​​SCB-125A-modernisering te ondergaan. Dit zag de toevoeging van een schuin vliegdek, ingesloten orkaanboog, stoomkatapulten en verbeterde liften. Meer dan twee jaar duren om te voltooien, Oriskany werd opnieuw in gebruik genomen op 7 maart 1959, met Captain James M. Wright aan het commando. Na het uitvoeren van een uitzending naar de westelijke Stille Oceaan in 1960, Oriskany werd het volgende jaar gereviseerd en werd de eerste luchtvaartmaatschappij die het nieuwe Naval Tactical Data System van de VS ontving. In 1963, Oriskany arriveerde voor de kust van Zuid-Vietnam om de Amerikaanse belangen te beschermen na een staatsgreep waarbij president Ngo Dinh Diem afgezet werd.

Vietnamese oorlog

Gereviseerd op Puget Sound Naval Shipyard in 1964, Oriskany volgde opfriscursussen voor de westkust voordat hij in april 1965 naar de westelijke Stille Oceaan werd gevaren. Dit was in reactie op de Amerikaanse intocht in de oorlog in Vietnam. Grotendeels met een luchtvleugel uitgerust met LTV F-8A Crusaders en Douglas A4D Skyhawks, Oriskany begon gevechtsoperaties tegen Noord-Vietnamese doelen als onderdeel van Operation Rolling Thunder. In de loop van de volgende maanden opereerde de vervoerder vanuit Yankee of Dixie Station, afhankelijk van de aan te vallen doelen. Vliegen over 12.000 gevechts sorties, Oriskany verdiende de Navy Unit Commendation voor zijn prestaties.

Een dodelijk vuur

Terugkerend naar San Diego in december 1965, Oriskany onderging een revisie alvorens opnieuw te stomen voor Vietnam. Nadat de gevechtsoperaties in juni 1966 werden hervat, werd de carrier later dat jaar getroffen door een tragedie. Op 26 oktober brak er een massale brand uit toen een verkeerd behandelde magnesiumparachutegloed ontstak in de voorste flare locker van Hangar Bay 1. Deze flare leidde tot de explosie van ongeveer 700 andere fakkels in de locker. Vuur en rook verspreidden zich snel door het voorste deel van het schip. Hoewel schadebeheersingsteams eindelijk in staat waren om de brand te blussen, doodde het 43 man, velen van hen piloten, en verwondden 38. Varend naar Subic Bay, Filippijnen, werden de gewonden verwijderd van Oriskany en de beschadigde koerier begon de reis terug naar San Francisco.

Terug naar Vietnam

herstelde, Oriskany keerde terug naar Vietnam in juli 1967. Dienend als het vlaggenschip van Carrier Division 9, hervatte het gevechtsoperaties vanuit Yankee Station op 14 juli. Op 26 oktober 1967, een van OriskanyDe piloten, luitenant-commandant John McCain, werden neergeschoten boven Noord-Vietnam. McCain, een toekomstige senator en presidentskandidaat, heeft meer dan vijf jaar standgehouden als krijgsgevangene. Zoals een patroon was geworden, Oriskany voltooide zijn tour in januari 1968 en onderging een revisie in San Francisco. Dit compleet, het kwam terug uit Vietnam in mei 1969. Opererend vanuit Yankee Station, OriskanyHet vliegtuig viel doelen aan op de Ho Chi Minh Trail als onderdeel van Operation Steel Tiger. Vliegende stakingsmissies gedurende de zomer, de koerier voer in november naar Alameda. In de droogdok in de winter, Oriskany werd opgewaardeerd om het nieuwe LTV A-7 Corsair II aanvalsvliegtuig te verwerken.

Dit werk is voltooid, Oriskany begon zijn vijfde Vietnam-inzet op 14 mei 1970. Voortgaande aanvallen op de Ho Chi Minh Trail, de luchtvleugel van de koerier vloog ook diversionaire aanvallen als onderdeel van de Son Tay reddingsmissie in november. Na nog een revisie in San Francisco in december, Oriskany vertrok voor zijn zesde tournee uit Vietnam. Onderweg kwam de koerier vier Sovjet Tupolev TU-95 Bear strategische bommenwerpers tegen ten oosten van de Filippijnen. Lancering, vechters van Oriskany schaduwde het Sovjet-vliegtuig terwijl ze door het gebied trokken. Na de implementatie in november heeft de koerier zijn gebruikelijke onderhoudspatroon doorlopen in San Francisco voordat hij in juni 1972 naar Vietnam terugkeerde. Oriskany werd beschadigd bij een aanvaring met het munitieschip USS nitro op 28 juni bleef het op het station en nam het deel aan Operatie Linebacker. Doorgaan met het aanvallen van vijandelijke doelen, bleef het vliegtuig van de vervoerder actief tot 27 januari 1973, toen de vredesakkoorden van Parijs werden ondertekend.

pensioen

Na het uitvoeren van de laatste stakingen in Laos medio februari, Oriskany zeilde eind maart naar Alameda. Opnieuw inrichten, begon de koerier aan een nieuwe missie naar de Westelijke Stille Oceaan, die hem in de Zuid-Chinese Zee zag opereren voordat hij training in de Indische Oceaan gaf. Het schip bleef tot medio 1974 in de regio. Toen ze in augustus Long Beach Naval Ship Yard binnengingen, begon het werk de koerier te reviseren. Voltooid in april 1975, Oriskany voerde later dat jaar een laatste uitzending naar het Verre Oosten. Terugkerend in maart 1976, werd het aangewezen voor deactivering de volgende maand vanwege bezuinigingen op de defensiebegroting en zijn ouderdom. Buiten gebruik gesteld op 30 september 1976, Oriskany werd in reserve gehouden in Bremerton, WA tot op 25 juli 1989 van de Marinelijst te worden verwijderd.

Verkocht voor schroot in 1995, Oriskany werd twee jaar later door de Amerikaanse marine teruggewonnen omdat de koper geen vooruitgang had geboekt bij het slopen van het schip. Genomen in Beaumont, TX, kondigde de Amerikaanse marine in 2004 aan dat het schip zou worden overgedragen aan de staat Florida voor gebruik als een kunstmatig rif. Na uitgebreide milieusanering om giftige stoffen uit het vat te verwijderen, Oriskany werd op 17 mei 2006 voor de kust van Florida gezonken. Het grootste schip dat als kunstmatig rif wordt gebruikt, is de vervoerder populair geworden bij recreatieve duikers.

Geselecteerde bronnen

• NavSource: USS Oriskany
• Oriskany Geschiedenis
• DANFS: USS Oriskany (CV-34)