USS Maine-explosie en de Spaans-Amerikaanse oorlog

Het zinken van USS Maine vond plaats op 15 februari 1898 en droeg bij aan het uitbreken van de Spaans-Amerikaanse oorlog in april. Na jaren van onrust in Cuba begonnen de spanningen weer op te lopen in de jaren 1890. President William McKinley wilde het Amerikaanse publiek, dat om interventie had gevraagd, kalmeren en zakelijke belangen beschermen, en beval de Amerikaanse marine een oorlogsschip naar Havana te sturen. Aangekomen in januari 1898, USS Maine zonk op 15 februari nadat een explosie door het schip scheurde.

Eerste rapporten concludeerden dat Maine was gezonken door een zeemijn. Het leidde tot een golf van verontwaardiging in de Verenigde Staten en het verlies van het schip hielp de natie oorlog voeren. Hoewel een later rapport in 1911 ook concludeerde dat een mijn de explosie veroorzaakte, begonnen sommigen te geloven dat het het gevolg was van een kolenbrand. Een daaropvolgend onderzoek in 1974 gaf ook de voorkeur aan de kolenstoftheorie, hoewel de bevindingen ervan zijn betwist.

Achtergrond

Sinds het einde van de jaren 1860 werden in Cuba inspanningen geleverd om een ​​einde te maken aan de Spaanse koloniale overheersing. In 1868 begonnen de Cubanen een opstand van tien jaar tegen hun Spaanse overheersers. Hoewel het in 1878 werd verpletterd, had de oorlog brede steun gekregen voor de Cubaanse zaak in de Verenigde Staten. Zeventien jaar later, in 1895, kwamen de Cubanen opnieuw op in de revolutie. Om dit te bestrijden stuurde de Spaanse regering generaal Valeriano Weyler y Nicolau om de rebellen te verpletteren. Aangekomen in Cuba begon Weyler een brutale campagne tegen het Cubaanse volk waarbij concentratiekampen werden gebruikt in opstandige provincies.

Deze aanpak leidde tot de dood van meer dan 100.000 Cubanen en Weyler kreeg meteen de bijnaam 'de slager' van de Amerikaanse pers. Verhalen over wreedheden in het Cubaans werden gespeeld door de 'gele pers' en het publiek oefende steeds meer druk uit op presidenten Grover Cleveland en William McKinley om in te grijpen. Via diplomatieke kanalen kon McKinley de situatie onschadelijk maken en Weyler werd eind 1897 teruggeroepen naar Spanje. In januari begonnen aanhangers van Weyler een reeks rellen in Havana. Bezorgd om Amerikaanse burgers en zakelijke belangen in het gebied, koos McKinley ervoor om een ​​oorlogsschip naar de stad te sturen.

Aangekomen in Havana

Na het bespreken van deze handelwijze met de Spanjaarden en het ontvangen van hun zegen, gaf McKinley zijn verzoek door aan de Amerikaanse marine. Om de bevelen van de president uit te voeren, het tweederangs slagschip USS Maine werd op 24 januari 1898 ontkoppeld van het Noord-Atlantische squadron in Key West. In dienst gesteld in 1895, Maine bezat vier 10 "kanonnen en was in staat om te stomen bij 17 knopen. Met een bemanning van 354, Maine had zijn hele korte carrière doorgebracht langs de oostkust. Onder bevel van kapitein Charles Sigsbee, Maine ging de haven van Havana binnen op 25 januari 1898.

USS Maine die de haven van Havana binnengaat, januari 1898. Amerikaanse ministerie van Defensie

Voor anker in het midden van de haven, kreeg Maine de gebruikelijke beleefdheden van de Spaanse autoriteiten. Hoewel de komst van Maine had een kalmerend effect op de situatie in de stad, de Spanjaarden bleven op hun hoede voor Amerikaanse bedoelingen. Sigsbee wilde een mogelijk incident met zijn mannen voorkomen en beperkte hen tot het schip en er werd geen vrijheid gegeven. In de dagen daarna MaineBij aankomst ontmoette Sigsbee regelmatig de Amerikaanse consul, Fitzhugh Lee. Ze bespraken de stand van zaken op het eiland en ze adviseerden beiden om een ​​ander schip te sturen wanneer het tijd was Maine vertrekken.

Admiraal Charles D. Sigsbee. US Naval History and Heritage Command

Verlies van Maine

Om 9.40 uur op de avond van 15 februari werd de haven verlicht door een enorme explosie die door het voorste deel van scheurde Maine toen vijf ton poeder voor de kanonnen van het schip tot ontploffing kwam. Het voorste derde deel van het schip vernietigen, Maine zonk in de haven. Onmiddellijk kwam de hulp van de Amerikaanse stoomboot Stad Washington en de Spaanse kruiser Alfonso XII, met boten die de brandende overblijfselen van het slagschip omcirkelen om de overlevenden te verzamelen. Alles bij elkaar waren er 252 gedood in de ontploffing, met nog eens acht sterven aan wal in de dagen die volgden.

Onderzoek

Gedurende de beproeving toonden de Spanjaarden grote compassie voor de gewonden en respect voor de dode Amerikaanse zeilers. Hun gedrag bracht Sigsbee ertoe om het Navy Department te informeren dat 'de publieke opinie moest worden opgeschort tot nader rapport', omdat hij vond dat de Spanjaarden niet betrokken waren bij het zinken van zijn schip. Om het verlies van te onderzoeken Maine, de marine vormde snel een onderzoekscommissie. Vanwege de staat van het wrak en een gebrek aan expertise was hun onderzoek niet zo grondig als daaropvolgende inspanningen. Op 28 maart kondigde het bestuur aan dat het schip was gezonken door een zeemijn.

De bevinding van het bestuur ontketende een golf van publieke verontwaardiging in de Verenigde Staten en leidde tot oproepen voor oorlog. Hoewel niet de oorzaak van de Spaans-Amerikaanse oorlog, geschreeuw van "Denk aan de Maine! " diende om de naderende diplomatieke impasse boven Cuba te versnellen. Op 11 april vroeg McKinley het Congres om toestemming om in Cuba in te grijpen en tien dagen later beval hij een marineblokkade van het eiland. Deze laatste stap leidde ertoe dat Spanje op 23 april de oorlog verklaarde, waarna de Verenigde Staten op 25 april volgden.

Nasleep

In 1911 werd een tweede onderzoek ingesteld naar het zinken van Maine na een verzoek om het wrak uit de haven te verwijderen. Door het bouwen van een kofferdam rond de overblijfselen van het schip, konden de reddingswerkers onderzoekers het wrak onderzoeken. Onderzoekers van de onderste rompplaten rond het voorwaartse reservemagazine, ontdekten onderzoekers dat ze naar binnen en naar achteren waren gebogen. Met behulp van deze informatie concludeerden ze opnieuw dat een mijn onder het schip tot ontploffing was gebracht. Hoewel geaccepteerd door de marine, werden de bevindingen van het bestuur betwist door experts in het veld, van wie sommigen een theorie naar voren brachten dat de verbranding van kolenstof in een bunker naast het tijdschrift de explosie had veroorzaakt.

Werknemers die zich voorbereiden om het wrak van USS Maine, 1910, op te richten. US Naval History and Heritage Command

Het geval van USS Maine werd heropend in 1974, door admiraal Hyman G. Rickover, die geloofde dat de moderne wetenschap misschien een antwoord zou kunnen bieden op het verlies van het schip. Na deskundigen te hebben geraadpleegd en de documenten van de eerste twee onderzoeken opnieuw te hebben onderzocht, concludeerden Rickover en zijn team dat de schade inconsistent was met die veroorzaakt door een mijn. Rickover verklaarde dat de meest waarschijnlijke oorzaak een kolenbrand was. In de jaren na het rapport van Rickover zijn zijn bevindingen betwist en tot op de dag van vandaag is er geen definitief antwoord over de oorzaak van de explosie.