Turn-Taking in Conversatie Analyse

In conversatie-analyse is turn-taking een term voor de manier waarop normaal een normaal gesprek plaatsvindt. Een basisbegrip kan rechtstreeks uit de term zelf komen: het is het idee dat mensen in een gesprek om de beurt spreken. Wanneer bestudeerd door sociologen, gaat de analyse echter dieper in op onderwerpen zoals hoe mensen weten wanneer het hun beurt is om te spreken, hoeveel overlap er is tussen sprekers, wanneer het OK is om overlap te hebben, en hoe regionale of geslachtsverschillen worden overwogen.

De onderliggende principes van turn-taking werden voor het eerst beschreven door sociologen Harvey Sacks, Emanuel A. Schegloff en Gail Jefferson in "A Simplest Systematics for the Organisation of Turn-Taking for Conversation" in het tijdschrift Taal, in de uitgave van december 1974.

Concurrerende versus coöperatieve overlap

Veel van het onderzoek in turn-take heeft gekeken naar overlap tussen concurrenten en coöperaties in gesprekken, zoals hoe dat de machtsverhoudingen van degenen in het gesprek beïnvloedt en hoeveel rapport de sprekers hebben. In competitieve overlappingen kunnen onderzoekers bijvoorbeeld kijken naar hoe een persoon een gesprek domineert of hoe een luisteraar wat kracht terug kan nemen met verschillende manieren om te onderbreken.  

In coöperatieve overlap kan een luisteraar om opheldering vragen over een punt of aan het gesprek toevoegen met verdere voorbeelden die het punt van de spreker ondersteunen. Dit soort overlappingen helpt het gesprek vooruit te helpen en helpt bij het communiceren van de volledige betekenis aan iedereen die luistert. Of overlappingen zijn misschien vriendelijker en laten alleen zien dat de luisteraar het begrijpt, zoals door te zeggen "Uh-huh." Overlap als deze beweegt de luidspreker ook naar voren.

Culturele verschillen en formele of informele instellingen kunnen veranderen wat acceptabel is in een bepaalde groepsdynamiek.  

Voorbeelden en observaties

Televisieprogramma's, boeken en films zijn enkele mooie voorbeelden van turn-taking.

• Christine Cagney: "Ik ben nu stil. Dat betekent dat het jouw beurt is om te praten."
• Mary Beth Lacey: "Ik probeer te bedenken wat ik moet zeggen.
  ("Cagney & Lacey," 1982)

"Zodra een onderwerp is gekozen en een gesprek is geïnitieerd, komen er kwesties van conversatie" om de beurt "aan de orde. Weten wanneer het acceptabel of verplicht is om een ​​conversatie te voeren, is essentieel voor de coöperatieve ontwikkeling van discours. Deze kennis omvat factoren als weten hoe je de juiste wisselpunten herkent en weet hoe lang de pauzes tussen beurten moeten zijn. Het is ook belangrijk om te weten hoe (en of) iemand kan praten terwijl iemand anders aan het praten is, dat wil zeggen overlappen is toegestaan. Aangezien niet alle gesprekken voldoen aan alle regels voor het nemen van een beurt, is het ook noodzakelijk om te weten hoe u een gesprek kunt 'repareren' dat uit koers is gezet door ongewenste overlapping of een verkeerd begrepen opmerking.

"Culturele verschillen op het gebied van turn-taking kunnen leiden tot gespreksafbraak, verkeerde interpretatie van intenties en interpersoonlijke intergroepsconflicten."

(Walt Wolfram en Natalie Schilling-Estes, "American English: Dialects and Variation." Wiley-Blackwell, 2006)

• De Wolf: "Jij bent Jimmie, toch? Dit is jouw huis?"
• Jimmie: "Zeker is.
• "De Wolf: "Ik ben Winston Wolfe. Ik los problemen op."
• Jimmie: "Goed, we hebben er een."
• De Wolf: 'Dat heb ik gehoord. Mag ik binnenkomen?'
• Jimmie: "Eh, ja, alsjeblieft."
  (Pulp Fiction, 1994)

Turn-taking en parlementaire procedure

De regels met betrekking tot het nemen van beurten in formele situaties kunnen aanzienlijk verschillen van die tussen mensen die terloops met elkaar praten.

"Absoluut van fundamenteel belang voor het volgen van de parlementaire procedure is weten wanneer en hoe u op de juiste manier moet spreken. Zaken in deliberatieve samenlevingen kunnen niet worden uitgevoerd wanneer de leden elkaar onderbreken en wanneer zij afwisselend over niet-gerelateerde onderwerpen spreken. Etiquette roept iemand anders onderbreken onbeleefd gedrag en ongeschikt voor mensen in een verfijnde samenleving. [Emily] Post's boek met etiquette gaat verder dan het beschrijven van het belang van luisteren en reageren op het juiste onderwerp als onderdeel van goede manieren bij deelname aan elke vorm van gesprek.

"Door te wachten op jouw beurt om te spreken en een andere persoon te onderbreken, toon je niet alleen je verlangen om samen te werken met de andere leden van je samenleving, je toont ook respect voor je medeleden."

(Rita Cook, "The Complete Guide to Robert's Order of Order Made Easy." Atlantic Publishing, 2008)