De praktijk van het markeren van de laatste rustplaats van een geliefde gaat duizenden jaren terug. De oude piramides zijn denkbaar het grootste voorbeeld en staan vandaag als een herinnering aan de oude Egyptische verheerlijking van het leven na de dood. Romeinse catacomben, een ondergrondse begraafplaats voor vroege christenen, bevatten nissen waar de volledig aangeklede lichamen werden geplaatst en die vervolgens werden verzegeld met een plaat met de naam van de overledene, de datum van overlijden en een religieus symbool. Veel van de uitgebreide grafmarkeringen die in de 19e en vroege 20e eeuw werden gebouwd, werden gestileerd naar de gedenktekens van de oude Griekse, Romeinse en Egyptische beschavingen. Na de eerste Wereldoorlog werden de grafstenen kleiner en minder uitgebreid - gewone kruisen en eenvoudige, rechtopstaande stenen platen versierd met houtsnijwerk, symbolen en grafschriften.
Begraafplaatsen zijn levenslessen in de geschiedenis. Mensen die hun doden begraven, zeiden veel over zichzelf en degenen die waren gestorven. Hoewel grafstenen niet als een primaire informatiebron worden beschouwd, zijn grafstenen een uitstekende bron van datums, geboorteplaatsen, meisjesnamen, echtgenotennamen en namen van ouders. Ze kunnen ook het bewijs leveren van militaire dienst, lidmaatschap van een broederlijke organisatie en religieuze voorkeuren.
Waarom zou je de begraafplaats bezoeken als je al een geboorte- en overlijdensdatum hebt voor je voorouder? Omdat je nooit weet wat je tegenkomt. Grafstenen in de buurt kunnen je naar andere familieleden leiden. Kleine ernstige markeringen kunnen het verhaal vertellen van kinderen die stierven in de kindertijd voor wie geen andere records bestaan. Bloemen achtergelaten op een graf kunnen leiden tot levende afstammelingen.
Afgezien van enkele archieven en documenten en misschien enkele familiejuwelen of erfstukken, is de grafsteen van je voorouder het enige fysieke bewijs van het leven dat ze leefden. Er is niets in uw genealogisch onderzoek dat u meer met uw voorouder zal verbinden dan op de enige plaats op aarde te staan die hun stoffelijke resten bevat en belangrijke delen van hun leven in steen te zien uitgehouwen. Het is een geweldige, ontzagwekkende ervaring.
De volgende > Hoe een begraafplaats te vinden
De eerste stap in begraafplaatsonderzoek is de meest voor de hand liggende: leren waar je voorouder is begraven. Death records bevatten vaak deze informatie, net als overlijdensberichten. Gepubliceerde begraafplaatsonderzoeken kunnen uw voorouders vermelden. Neem ook contact op met familieleden en andere familieleden. Ze zullen vaak op de hoogte zijn van familiegraflocaties of kunnen een vermelding opzoeken op een mis- of gebedskaart of in de familiebijbel.
Rouwkamers en mortiers kunnen geweldige bondgenoten zijn om u te helpen bij het vinden van begraafplaatsen. Funeral home records kunnen nog steeds bestaan die een schat aan informatie kunnen bevatten, waaronder de begrafenislocatie. Begrafenisondernemers hebben kennis van de meeste begraafplaatsen in hun gebied en kunnen u mogelijk ook wijzen op familieleden. Als een uitvaartcentrum niet meer in bedrijf is, neem dan contact op met de begrafenishuizen in een ander gebied, omdat ze misschien weten waar de oude gegevens zich bevinden.
Als je de religieuze band van je voorouder kent, wil je misschien proberen contact op te nemen met de kerk in het gebied waar je voorouder woonde. Kerken hebben vaak bijgevoegde begraafplaatsen en houden ook gegevens bij voor hun leden die elders begraven zijn.
De lokale genealogische of familiegeschiedenismaatschappij is een goede bron voor informatie over lokale begraafplaatsen. Deze groepen werken voortdurend aan het bewaren van waardevolle begraafplaatsinformatie en hebben mogelijk indexen van begraafplaatsen samengesteld of kunnen aanwijzingen geven over weinig bekende begraafplaatsen, met name familiegraafplaatsen. Oude lokale geschiedenissen kunnen ook nuttig zijn bij het identificeren van vroegere namen en locaties voor begraafplaatsen die zijn verplaatst.
Het internet wordt ook snel een waardevolle bron voor begraafplaatsen. Veel begraafplaatsen, zoals FindAGrave en BillionGraves, hebben online gegevens over begraafplaatsen, foto's of transcripties of gebruiken uw favoriete zoekmachine om naar een specifieke begraafplaats te zoeken. Speciale geografische plaatszoekmachines kunnen ook helpen bij het vinden van een begraafplaats, hoewel de informatie die op internet beschikbaar is sterk verschilt per land. Met de Amerikaanse Geografische Namen Informatieserver kunt u bijvoorbeeld uw zoekopdracht verfijnen door begraafplaats als het type functie te selecteren.
Als je het gebied hebt verkleind, maar niet zeker weet op welke begraafplaats je voorouder kan liggen, dan kunnen kaarten, vooral historische kaarten, een grote hulp zijn. Gebruik land-, belasting- of volkstellingen om u te helpen het land van uw voorouder op een kaart te lokaliseren. Je zult ze vaak begraven vinden op een nabijgelegen kerkhof, of zelfs op een familiebegraafplaats op hun eigen terrein. Topografische kaarten of locatiekaarten kunnen begraafplaatsen, wegen, huizen en boerderijen tonen. Zelfs kleine details zoals hoogtefuncties kunnen nuttig zijn omdat begraafplaatsen vaak op hoge grond werden gebouwd.
De volgende > Wat te nemen als u de begraafplaats bezoekt
Wanneer u naar de begraafplaats gaat voor wat grafsteenonderzoek, kan een beetje planning vooraf echt helpen om uw bezoek tot een succes te maken.
De beste tijd om een begraafplaats te bezoeken is in de lente of herfst - vooral als het een is die wordt verwaarloosd en overwoekerd. Borstel en gras zullen niet zo hoog zijn in de lente, wat je zal helpen gaten, rotsen, slangen en andere obstakels te onderscheiden voordat je erover struikelt. Soms kan het seizoen een impact hebben op of je de begraafplaats überhaupt wel vindt. Ik heb verschillende familiebegraafplaatsen in de zuidoostelijke VS gevonden die zich in het midden van korenvelden bevinden. Vanzelfsprekend is het bijna onmogelijk om dergelijke begraafplaatsen te vinden als de maïs groter is dan jij!
De goed geklede begraafplaatsonderzoeker draagt een lange broek, een shirt met lange mouwen, stevige schoenen en handschoenen om beestjes zoals slangen, muggen, teken en muggen af te weren. Als de begraafplaats op een bosrijke of landelijke locatie ligt, wilt u misschien een schoffel meenemen om de borstel te verminderen en een vriend of collega-onderzoeker voor de veiligheid. Zelfs als het heet is wanneer je het kerkhof bezoekt, zijn de lange broek en stevige, comfortabele schoenen een goed idee.
Of de begraafplaats openbaar of privé is, u moet op zoek gaan naar bestaande records. Meestal bekend als sextons records (een koster is een verzorger die verantwoordelijk is voor de begraafplaats), deze records kunnen begraafregisters, plat maps en plot records omvatten. Deze records kunnen sterk verschillen per land en periode en bestaan mogelijk niet, maar ga er nooit vanuit! Een bord buiten het kerkhof kan u misschien naar de verzorger wijzen. Ga naar het lokale telefoonboek om contact te leggen met begrafenisondernemers of kerken in de omgeving. Neem contact op met de gebiedsbibliotheek of de historische / genealogische vereniging voor tips over mogelijke opnamelocaties. Je zult misschien verrast zijn door wat je kunt vinden.
Een laatste ding - zorg ervoor dat je toestemming krijgt van de landeigenaar voordat je een privé-begraafplaats bezoekt!
De volgende > Verhalen in steen
Het hoogtepunt van elke reis naar het kerkhof is het lezen van de stenen. Als je eenmaal dat onweerstaanbare snelle kijkje hebt genomen voor de grafsteen van je voorouder, moet je stoppen en je route plannen rond de begraafplaats. Methodisch is misschien saai, maar het verkleint je kansen om iets belangrijks te missen wanneer je een begraafplaats zoekt naar aanwijzingen.
Als de begraafplaats niet te groot is en je genoeg tijd hebt, kan het heel nuttig zijn om een volledige transcriptie van de begraafplaats te maken. Zelfs als u alleen de namen en datums op elke grafsteen noteert, samen met hun locatie op de begraafplaats, kan dit u een reis terug in de toekomst besparen en andere onderzoekers helpen.
Er is veel informatie en advies beschikbaar over de juiste methoden voor het transcriberen van grafstenen. Hoewel deze als geweldige naslagwerken kunnen dienen, hoeft u zich echt geen zorgen te maken over formaliteit. Het belangrijkste is om een notitie te maken van alles wat je ziet.
Noteer namen, datums en inscripties precies zoals ze op de steen verschijnen. Het is heel gemakkelijk om aannames te maken in de opwinding van het moment, en het zal zeer voordelig zijn om een nauwkeurige registratie te hebben terwijl je verder gaat (of achteruit als het geval is) met je onderzoek.
Zorg dat je schets alle symbolen waarmee u niet vertrouwd bent, zodat u ze later kunt opzoeken. Deze symbolen of emblemen kunnen waardevolle aanwijzingen zijn voor het lidmaatschap van een organisatie die mogelijk gegevens over uw voorouder heeft.
Noteer de fysieke relatie tussen grafstenen ook. Gezinsleden worden vaak samen op hetzelfde perceel begraven. Nabijgelegen graven kunnen van ouders zijn. Kleine ongemarkeerde stenen kunnen wijzen op kinderen die in hun kinderschoenen zijn gestorven. Buren en familieleden kunnen ook worden begraven in aangrenzende secties.
Wees er zeker van als je je weg baant om de achterkant van de stenen niet te missen omdat ze ook belangrijke informatie kunnen bevatten.
Een andere goede manier om informatie over begraafplaatsen op te nemen, is door gebruik een cassetterecorder of videocamera terwijl je over het kerkhof beweegt. U kunt eenvoudig namen, datums en inscripties aflezen en belangrijke informatie noteren, bijvoorbeeld wanneer u een nieuwe rij start. Het biedt u ook een back-up voor alle geschreven transcripties die u hebt gemaakt.
Foto's zeggen meer dan duizend woorden en zijn veel beter voor grafstenen dan krijt of scheerschuim. Gebruik een handclip om de borstel van de steen te verwijderen en gebruik vervolgens een nylon (nooit draad) borstel en gewoon water om de steen van onder naar boven schoon te maken, goed afspoelend terwijl je gaat. Een zonnige dag en een spiegel om het zonlicht op de steen te reflecteren, kunnen echt helpen om de gravures naar voren te brengen.
Meer: Tips voor het maken van geweldige Tombstone-foto's
Het belangrijkste voor je begraafplaatsbezoek is om te genieten! Begraafplaatsen bezoeken is een van de meest lonende onderdelen van genealogisch onderzoek, dus stop en neem de tijd om met uw voorouders te communiceren.