De geografie van Kerstmis

Elke 25 december komen miljarden mensen over de hele wereld samen om de kerstvakantie te vieren. Terwijl velen de gelegenheid wijden als de christelijke traditie van de geboorte van Jezus, herdenken anderen de eeuwenoude gewoonten van de heidenen, de inheemse volkeren van het pre-christelijke Europa. Toch kunnen anderen de viering van Saturnalia voortzetten, het feest van de Romeinse god van de landbouw. En de viering van Saturnalia omvatte het oude Perzische feest van de Onoverwonnen Zon op 25 december. Hoe dan ook, men kan zeker veel verschillende manieren tegenkomen om de gelegenheid te vieren.

Door de eeuwen heen zijn deze lokale en universele tradities geleidelijk samengevoegd om onze moderne traditie van Kerstmis te vormen, misschien wel de eerste wereldwijde feestdag. Tegenwoordig vieren veel culturen over de hele wereld Kerstmis met een grote verscheidenheid aan gebruiken. In de Verenigde Staten zijn de meeste van onze tradities geleend van Victoriaans Engeland, die zelf werden geleend van andere plaatsen, met name het vasteland van Europa. In onze huidige cultuur zijn veel mensen misschien bekend met de kerststal of misschien bezoeken ze de kerstman in het plaatselijke winkelcentrum, maar deze gemeenschappelijke tradities waren niet altijd bij ons. Dit dwingt ons om enkele vragen te stellen over de geografie van Kerstmis: waar kwamen onze vakantietradities vandaan en hoe zijn ze ontstaan? De lijst met kersttradities en symbolen van de wereld is lang en gevarieerd. Veel boeken en artikelen zijn over elk afzonderlijk geschreven. In dit artikel worden drie van de meest voorkomende symbolen besproken: Kerstmis als de geboorte van Jezus Christus, de Kerstman en de kerstboom.

Oorsprong en verspreiding van kerstsymbolen

Kerstmis werd aangewezen als de geboorte van Jezus in de vierde eeuw CE. Tijdens deze periode begon het christendom zich net te definiëren en werden christelijke feestdagen geïntegreerd in de populaire heidense tradities om de acceptatie van de nieuwe religieuze overtuigingen te vergemakkelijken. Het christendom verspreidde zich vanuit deze regio naar buiten door het werk van evangelisatoren en zendelingen en uiteindelijk bracht de Europese kolonisatie het naar plaatsen over de hele wereld. De culturen die het christendom hebben overgenomen, hebben ook de viering van Kerstmis aangenomen.

De legende van de kerstman begon met een Griekse bisschop in Klein-Azië uit de vierde eeuw (hedendaags Turkije). Daar in de stad Myra verwierf een jonge bisschop, Nicholas genaamd, een reputatie voor vriendelijkheid en vrijgevigheid door zijn familiefortuin te verdelen onder de minder bedeelden. Zoals een verhaal gaat, stopte hij de verkoop van drie jonge vrouwen in de slavernij door voldoende goud te verstrekken om een ​​bruidsschat voor elk van hen te maken. Volgens het verhaal gooide hij het goud door het raam en het landde in een kous die bij het vuur droogde. Naarmate de tijd verstreek, verspreidde het woord van de vrijgevigheid van bisschop Nicholas en kinderen begonnen hun kousen bij het vuur te hangen in de hoop dat de goede bisschop hen zou bezoeken.

Bisschop Nicholas stierf op 6 december 343 CE. Hij werd korte tijd later heilig heilig verklaard en de feestdag van Sint Nicolaas wordt gevierd op de verjaardag van zijn dood. De Nederlandse uitspraak van Sinterklaas is Sinter Klaas. Toen Nederlandse kolonisten naar de Verenigde Staten kwamen, werd de uitspraak "Anglicanized" en veranderde in Santa Claus die ons vandaag blijft. Er is weinig bekend over hoe Sinterklaas eruit zag. Afbeeldingen van hem hebben vaak een lang, dun karakter afgebeeld in een gewaad met capuchon en een grijze baard. In 1822 schreef een Amerikaanse theologische professor, Clement C. Moore, een gedicht "A Visit from Saint Nicholas" (beter bekend als "The Night Before Christmas"). In het gedicht beschrijft hij 'Saint Nick' als een vrolijke elf met een ronde buik en een witte baard. In 1881 tekende een Amerikaanse cartoonist, Thomas Nast, een foto van de Kerstman met behulp van de beschrijving van Moore. Zijn tekening gaf ons het moderne beeld van de kerstman.

De oorsprong van de kerstboom is te vinden in Duitsland. In pre-christelijke tijden vierden de heidenen de Winterzonnewende, vaak versierd met pijnboomtakken omdat ze altijd groen waren (vandaar de term groenblijvend). De takken waren vaak versierd met fruit, vooral appels en noten. De evolutie van de groenblijvende boom in de moderne kerstboom begint met Saint Boniface, op een missie van een Groot-Brittannië (hedendaags Engeland) door de bossen van Noord-Europa. Hij was daar om de heidense volkeren te evangeliseren en tot het christendom te bekeren. Verslagen van de reis zeggen dat hij tussenbeide kwam in het offer van een kind aan de voet van een eik (eiken worden geassocieerd met de Noorse god Thor). Nadat hij het offer had gestopt, moedigde hij de mensen aan om zich in plaats daarvan rond de groenblijvende boom te verzamelen en hun aandacht af te leiden van bloedige offers naar daden van geven en vriendelijkheid. De mensen deden dit en de traditie van de kerstboom was geboren. Eeuwenlang bleef het vooral een Duitse traditie.

De wijdverspreide verspreiding van de kerstboom naar gebieden buiten Duitsland gebeurde niet totdat koningin Victoria van Engeland met prins Albert van Duitsland trouwde. Albert verhuisde naar Engeland en bracht zijn Duitse kersttradities met zich mee. Het idee van de kerstboom werd populair in Victoriaans Engeland nadat een illustratie van de koninklijke familie rond hun boom werd gepubliceerd in 1848. De traditie verspreidde zich vervolgens snel naar de Verenigde Staten, samen met vele andere Engelse tradities.

Conclusie

Kerstmis is een historische feestdag die oude heidense gebruiken combineert met de meer recente universele tradities van het christendom. Het is ook een interessante reis rond de wereld, een geografisch verhaal dat op veel plaatsen is ontstaan, met name Perzië en Rome. Het geeft ons het verslag van drie wijze mannen uit het oosten die een pasgeboren baby in Palestina bezoeken, de herinnering aan goede daden door een Griekse bisschop die in Turkije woont, het fervente werk van een Britse zendeling die door Duitsland reist, een kindergedicht van een Amerikaanse theoloog , en de tekenfilms van een in Duitsland geboren kunstenaar die in de Verenigde Staten woont. Al deze variëteit draagt ​​bij aan het feestelijke karakter van Kerstmis, wat de vakantie tot een spannende gelegenheid maakt. Interessant is dat wanneer we pauzeren om ons te herinneren waarom we deze tradities hebben, we aardrijkskunde te danken hebben.