De functie van het voorvoegsel

In de Engelse grammatica en morfologie is een voorvoegsel een letter of een groep letters die aan het begin van een woord is bevestigd en die gedeeltelijk de betekenis ervan aangeeft, inclusief voorbeelden zoals "anti-" om tegen te betekenen, "co-" om mee te bedoelen, "mis - "om verkeerd of slecht te betekenen, en" trans- "om overdwars te betekenen.

De meest voorkomende voorvoegsels in het Engels zijn die voor ontkenning, zoals "a-" in het woord aseksueel, "in-" in het woord niet in staat, en "un-" in het woord ongelukkig - deze ontkenningen veranderen onmiddellijk de betekenis van de woorden er worden toegevoegd, maar sommige voorvoegsels veranderen alleen de vorm.

Interessant genoeg bevat het woordvoorvoegsel zelf het voorvoegsel "pre-", wat eerder betekent, en het basiswoord fix, wat betekent vastmaken of plaatsen; dus het woord zelf betekent "vóór plaatsen". Lettergroepen die aan het einde van woorden zijn bevestigd, worden daarentegen achtervoegsels genoemd, terwijl beide behoren tot de grotere groep morfemen die bekend staan ​​als affixen. 

Voorvoegsels zijn gebonden morfemen, wat betekent dat ze niet alleen kunnen staan. Over het algemeen, als een groep letters een voorvoegsel is, kan dit niet ook een woord zijn. Voorvoegsel, of het toevoegen van een voorvoegsel aan een woord, is echter een gebruikelijke manier om nieuwe woorden in het Engels te vormen.

Algemene regels en uitzonderingen

Hoewel er verschillende algemene voorvoegsels in het Engels zijn, zijn niet alle gebruiksregels universeel van toepassing, althans niet wat de definitie betreft. Het voorvoegsel 'sub-' kan bijvoorbeeld 'iets onder' het hoofdwoord betekenen of dat het hoofdwoord 'onder iets' staat.

James J. Hurford stelt in "Grammer: A Student's Guide" dat "er veel woorden in het Engels zijn die eruit zien alsof ze met een bekend voorvoegsel beginnen, maar waarin niet duidelijk is wat de betekenis is van het voorvoegsel of van het voorvoegsel rest van het woord, om tot de betekenis van het hele woord te komen. " In wezen betekent dit dat ingrijpende regels over voorvoegsels zoals "ex-" in oefening en excommunicatie niet kunnen worden toegepast.

Er zijn echter nog steeds enkele algemene regels die van toepassing zijn op alle voorvoegsels, namelijk dat ze meestal worden ingesteld als onderdeel van het nieuwe woord, waarbij koppeltekens alleen verschijnen in het geval van het basiswoord dat begint met een hoofdletter of dezelfde klinker die de voorvoegsel eindigt op. In "The Cambridge Guide to English Usage" van Pam Peters stelt de auteur echter dat "in welbekende gevallen van dit type het koppelteken optioneel wordt, net als bij samenwerken."

Nano-, Dis-, Mis- en andere eigenaardigheden

Technologie maakt vooral gebruik van voorvoegsels naarmate onze technologische en computerwerelden steeds kleiner worden. Alex Boese merkt in het Smithsoniaanse artikel "Electrocybertronics" op dat "de laatste tijd de prefixtrend is gekrompen; in de jaren tachtig heeft 'mini-' plaatsgemaakt voor 'micro-', wat heeft geleid tot 'nano'" en dat deze eenheden van metingen hebben sindsdien hun oorspronkelijke betekenis overstegen.

Op dezelfde manier zijn de voorvoegsels "dis-" en "mis-" hun oorspronkelijke bedoeling enigszins gaan overstijgen. Toch beweert James Kilpatrick in zijn artikel uit 2007 "To 'dis,' or Not to 'dis'" dat er 152 "dis-" woorden en 161 "mis-" woorden zijn in de hedendaagse lexicografie. Veel van deze woorden worden echter nooit gesproken zoals het woord "verkeerd handelen", dat de "verkeerde lijst" begint, zoals hij het noemt.

Het voorvoegsel "pre-" heeft ook een beetje verwarring in de moderne volkstaal. George Carlin maakt beroemde grappen over het dagelijkse gebeuren op de luchthaven, 'pre-boarding' genoemd. Volgens de standaarddefinitie van het voorvoegsel zou "preboarding" moeten betekenen voor het instappen, maar zoals Carlin het zegt: "Wat betekent het om vooraf in te stappen? Stap je op [een vliegtuig] voordat je instapt?"