Voorafgaand aan de inwerkingtreding van de Freedom of Information Act (FOIA) in 1966, moest elke persoon die niet-openbare informatie van een Amerikaanse federale overheidsinstantie nodig had, eerst bewijzen dat hij een wettelijke "need-to-know" had om gerelateerde overheidsregisters te kunnen bekijken. James Madison zou dat niet leuk gevonden hebben.
"Een populaire regering zonder populaire informatie of de middelen om deze te verkrijgen, is slechts een proloog voor een farce of een tragedie of misschien beide. Kennis zal voor altijd de onwetendheid beheersen, en een volk dat zijn eigen gouverneur wil zijn, moet zich wapenen met de machtskennis geeft. " -- James Madison
Volgens de FOIA wordt het Amerikaanse volk verondersteld een "recht om te weten" over hun regering te hebben en de overheid moet een dwingende reden aantonen om informatie geheim te houden. Met andere woorden, de FOIA stelt het vermoeden vast dat registers van de Amerikaanse regering toegankelijk moeten zijn voor het volk. Merk ook op dat de meeste nationale en lokale overheden wetten hebben aangenomen die qua opzet en functie vergelijkbaar zijn met de FOIA.
Zodra hij in januari 2009 aantrad, heeft president Obama een uitvoerend bevel uitgevaardigd waarin hij de overheidsinstanties opdroeg om FOIA-verzoeken te benaderen met een 'vermoeden ten gunste van openbaarmaking'.
"De regering moet informatie niet vertrouwelijk houden alleen omdat ambtenaren zich kunnen schamen voor openbaarmaking omdat fouten en mislukkingen kunnen worden onthuld, of vanwege speculatieve of abstracte angsten," schreef Obama, waarin hij verklaarde dat zijn administratie zou zijn toegewijd aan een "ongekend niveau van openheid in de overheid. "
Deze gids is een eenvoudige uitleg over het gebruik van de FOIA om informatie aan te vragen bij de Amerikaanse overheidsinstanties. Maar houd er rekening mee dat de FOIA en de bijbehorende procedures uiterst complex kunnen worden. Duizenden gerechtelijke beslissingen zijn genomen met betrekking tot de FOIA en iedereen die meer gedetailleerde informatie over de FOIA nodig heeft, moet contact opnemen met een advocaat met ervaring in overheidszaken.
Zoek het op internet. Er is nu een ongelooflijke hoeveelheid informatie beschikbaar op duizenden overheidswebsites, waaraan elke dag meer wordt toegevoegd. Dus voordat u zich bezighoudt met het schrijven en verzenden van een FOIA-verzoek, logt u gewoon in op de website van het bureau of voert u enkele zoekopdrachten uit.
De FOIA is van toepassing op documenten die in het bezit zijn van uitvoerende filialen, waaronder:
Terwijl gekozen functionarissen zijn vrijgesteld, worden alle dagelijkse acties van het Congres van de Verenigde Staten gepubliceerd in het Congressional Record. Bovendien hebben de meeste staten en veel lokale overheden wetten aangenomen die vergelijkbaar zijn met de FOIA
U kunt per e-mail kopieën opvragen en ontvangen van alle archieven die in het bezit zijn van een bureau, behalve die waarop de volgende negen vrijstellingen van toepassing zijn:
Bovendien kan soms gevoelige informatie over wetshandhaving en nationale veiligheidskwesties worden achtergehouden.
Het staat agentschappen vrij om (en soms doen) informatie bekend te maken, hoewel de registers zijn vrijgesteld onder de bovenstaande bepalingen.
Agentschappen mogen ook alleen delen van informatie vrijgeven terwijl ze vrijgestelde secties onthouden. Ingehouden secties worden zwart gemaakt en worden "redacted" secties genoemd.
FOIA-aanvragen moeten rechtstreeks per post worden verzonden naar het bureau dat de gewenste records heeft. Er is geen enkel overheidskantoor of agentschap toegewezen om FOIA-aanvragen af te handelen of te routeren.
Hoewel een aantal individuele bureaus momenteel online FOIA-aanvragen indienen, moeten verzoeken bij de meeste bureaus nog steeds worden ingediend via standaardpost of e-mail. Online FOIA-aanvragen bij de agentschappen die deze momenteel accepteren, kunnen worden ingediend op de FOIAonline.gov-website. Adressen voor het indienen van FOIA-aanvragen bij alle federale agentschappen zijn te vinden op de FOIA.gov-website.
Elk bureau heeft een of meer officiële FOIA-contactbureaus waaraan verzoeken moeten worden gericht. Grotere bureaus hebben afzonderlijke FOIA-kantoren voor elk bureau en sommige hebben FOIA-kantoren in elke regio van het land.
Contactgegevens voor de FOIA-kantoren van zowat alle agentschappen zijn nu te vinden op hun website.
De handleiding van de Amerikaanse overheid is ook handig om te bepalen welk bureau de gewenste records heeft. Het is beschikbaar in de meeste openbare en universitaire bibliotheken en kan ook online worden doorzocht.
FOIA-informatieverzoeken moeten worden gedaan in een brief aan de FOIA-functionaris van het agentschap. Als u niet precies kunt bepalen welk bureau heeft wat u wilt, stuurt u een verzoek naar elk potentieel bureau.
U moet ook zowel de letter als de buitenkant van de envelop markeren, "Freedom of Information Act Request" om de afhandeling door het bureau te versnellen.
Het is van vitaal belang dat u in de brief de gewenste informatie of gegevens zo duidelijk en specifiek mogelijk identificeert. Neem feiten, namen, auteurs, datums, tijden, evenementen, locaties enz. Op waarvan u denkt dat het bureau uw gegevens kan helpen vinden. Als u de exacte titel of naam weet van de gewenste records, moet u deze opnemen.
Hoewel dit niet vereist is, kunt u aangeven waarom u de records wilt.
Zelfs als u denkt dat de gewenste records zijn vrijgesteld van de FOIA of anderszins zijn geclassificeerd, kunt en moet u het verzoek nog steeds indienen. Agentschappen hebben de bevoegdheid om vrijgesteld materiaal naar eigen goeddunken bekend te maken en worden daartoe aangemoedigd.
Datum
Wet op de vrijheid van informatie
Agentschap FOIA Officer
Naam van bureau of component
Woonadres
Lieve ________:
Onder de Freedom of Information Act, 5 U.S.C. onderafdeling 552, ik vraag toegang tot [identificeer de records die u volledig wilt].
Als er kosten in rekening worden gebracht voor het zoeken of kopiëren van deze gegevens, laat het me dan weten voordat u mijn verzoek invult. [Of stuur me de gegevens zonder de kosten te vermelden, tenzij de kosten hoger zijn dan $ ______, die ik ga betalen.]
Als u een of meer van deze verzoeken weigert, citeer dan elke specifieke vrijstelling die naar uw mening de weigering rechtvaardigt om de informatie vrij te geven en me op de hoogte te stellen van beroepsprocedures die voor mij beschikbaar zijn volgens de wet.
[Optioneel: als u vragen hebt over dit verzoek, kunt u telefonisch contact met mij opnemen op ______ (telefoon thuis) of _______ (telefoon op kantoor).]
vriendelijke groet,
Naam
Adres
Er zijn geen initiële kosten vereist om een FOIA-verzoek in te dienen, maar de wet voorziet in sommige gevallen wel dat bepaalde soorten kosten in rekening worden gebracht.
Voor een typische aanvrager kan het bureau de benodigde tijd in rekening brengen voor het zoeken naar records en voor het dupliceren van die records. Er zijn meestal geen kosten voor de eerste twee uur zoektijd of voor de eerste 100 pagina's met duplicatie.
U kunt in uw aanvraagbrief altijd een specifieke verklaring opnemen die het bedrag beperkt dat u bereid bent te betalen. Als een bureau schat dat de totale kosten voor de verwerking van uw aanvraag hoger zullen zijn dan $ 25, stelt het u schriftelijk op de hoogte van de schatting en biedt het u de mogelijkheid om uw aanvraag te beperken om de kosten te verlagen. Als u akkoord gaat met het betalen van kosten voor het zoeken naar records, kan het zijn dat u dergelijke kosten moet betalen, zelfs als de zoekopdracht geen vrij te geven records vindt.
U kunt om afstand van kosten vragen. Volgens de FOIA zijn vrijstellingen van vergoedingen beperkt tot situaties waarin een aanvrager kan aantonen dat de openbaarmaking van de gevraagde informatie in het algemeen belang is, omdat deze waarschijnlijk aanzienlijk zal bijdragen tot de publieke kennis van de activiteiten en activiteiten van de overheid en niet in de eerste plaats in het commerciële belang van de aanvrager. Verzoeken om afstandsvergoedingen van personen die records over zichzelf zoeken, voldoen meestal niet aan deze norm. Bovendien is het onvermogen van een aanvrager om vergoedingen te betalen geen wettelijke basis voor het verlenen van een afstandsverklaring.
Volgens de wet moeten agentschappen binnen 10 werkdagen na ontvangst op FOIA-verzoeken reageren. Agentschappen kunnen deze periode indien nodig verlengen, maar zij moeten de verlenging schriftelijk in kennis stellen van de aanvrager.
Soms heeft het bureau eenvoudigweg de gevraagde records niet of kan deze niet vinden. Maar als de records worden gevonden, kunnen alleen de informatie of delen van informatie die zijn vrijgesteld van openbaarmaking worden achtergehouden. Als het bureau alle of een deel van de informatie vindt en achterhoudt, moet het de aanvrager van de reden op de hoogte stellen en hen op de hoogte brengen van het beroepsproces. Beroepen moeten binnen 45 dagen schriftelijk naar het bureau worden gestuurd.
De websites van de meeste federale agentschappen bevatten pagina's met volledige uitleg van de specifieke FOIA-procesinstructies van het bureau, waaronder contactgegevens, beschikbare records, vergoedingen en beroepsprocedures.