The Columbine Massacre

Op 20 april 1999, in het kleine, voorstedelijke stadje Littleton, Colorado, voerden twee middelbare school senioren, Dylan Klebold en Eric Harris, een totale aanval uit op Columbine High School tijdens het midden van de schooldag. Het plan van de jongens was om honderden van hun leeftijdsgenoten te vermoorden. Met geweren, messen en een veelvoud aan bommen liepen de twee jongens door de gangen en doodden. Toen de dag voorbij was, waren twaalf studenten, één leraar en de twee moordenaars dood; plus 21 meer gewonden. De beklijvende vraag blijft: waarom hebben ze het gedaan?

The Boys: Dylan Klebold en Eric Harris

Dylan Klebold en Eric Harris waren allebei intelligent, kwamen uit solide huizen met twee ouders en hadden oudere broers die drie jaar oud waren. Op de basisschool hadden Klebold en Harris allebei in sporten als honkbal en voetbal gespeeld. Beide werkten graag met computers.

De jongens ontmoetten elkaar tijdens het bijwonen van de Ken Caryl Middle School in 1993. Hoewel Klebold was geboren en getogen in de omgeving van Denver, was de vader van Harris bij de Amerikaanse luchtmacht geweest en had hij de familie meerdere keren verplaatst voordat hij met pensioen ging en zijn familie verhuisde naar Littleton, Colorado in juli 1993.

Toen de twee jongens naar de middelbare school gingen, vonden ze het moeilijk om in een van de kliekjes te passen. Zoals te vaak op de middelbare school, werden de jongens vaak opgepikt door atleten en andere studenten. (Hoewel sommigen beweerden dat ze deel uitmaakten van de Trenchcoat-maffia, waren ze in werkelijkheid alleen vrienden met enkele leden van de groep. De jongens droegen meestal geen regenjas naar school; ze deden dit alleen op 20 april om de wapens te verbergen ze droegen terwijl ze over de parkeerplaats liepen.)

Klebold en Harris leken echter hun tijd door te brengen met normale tieneractiviteiten. Ze werkten samen in een lokale pizzeria, speelden 's middags graag Doom (een computerspel) en maakten zich zorgen over het vinden van een date voor het bal. Voor alle uiterlijke verschijningen leken de jongens op normale tieners. Terugkijkend waren Dylan Klebold en Eric Harris duidelijk geen doorsnee tieners.

Problemen

Volgens tijdschriften, aantekeningen en video's die Klebold en Harris lieten ontdekken, had Klebold al in 1997 overwogen zelfmoord te plegen en begonnen ze allebei al in april 1998 aan een groot bloedbad te denken - een heel jaar vóór evenement.

Tegen die tijd hadden de twee al wat problemen gehad. Op 30 januari 1998 werden Klebold en Harris gearresteerd voor het inbreken in een busje. Als onderdeel van hun pleidooiovereenkomst begonnen de twee in april 1998 met een jeugdomleidingsprogramma. Omdat ze voor het eerst overtreders waren, konden ze met dit programma het evenement uit hun record verwijderen als ze het programma met succes konden voltooien.

Dus, gedurende twee maanden, woonden de twee workshops bij, spraken met counselors, werkten aan vrijwilligersprojecten en overtuigden iedereen dat ze oprecht spijt hadden van de inbraak. Gedurende de hele tijd maakten Klebold en Harris echter plannen voor een grootschalig bloedbad op hun middelbare school.

Een hekel hebben aan

Klebold en Harris waren boze tieners. Ze waren niet alleen boos op atleten die hen uitlachen, of christenen, of zwarten, zoals sommige mensen hebben gemeld; ze haatten eigenlijk iedereen behalve een handvol mensen. Op de voorpagina van het dagboek van Harris schreef hij: "Ik haat de f * cking-wereld." Harris schreef ook dat hij racisten, vechtsportexperts en mensen die opscheppen over hun auto's haat. Hij beweerde:

"Weet je wat ik haat? Star Wars-fans: krijg een frigginleven, saaie geeks. Weet je wat ik haat? Mensen die woorden verkeerd uitspreken, zoals 'acrost' en 'pacific' voor 'specifiek' en 'expresso' van 'espresso'. Weet je wat ik haat? Mensen die langzaam rijden in de snelle rijstrook, God deze mensen weten niet hoe te rijden. Weet je wat ik haat? Het WB netwerk !!!! Oh Jezus, Mary Moeder van God Almachtig, ik haat dat kanaal met heel mijn hart en ziel. "

Zowel Kiebold als Harris waren serieus bezig met deze haat. Al in het voorjaar van 1998 schreven ze over moord en vergelding in elkaars jaarboeken, inclusief een afbeelding van een man die met een pistool stond, omringd door dode lichamen, met het bijschrift: "De enige reden waarom je nog leeft is omdat iemand heeft besloten je te laten leven. "

Voorbereidende werkzaamheden

Klebold en Harris gebruikten internet om recepten te vinden voor pijpbommen en andere explosieven. Ze vergaarden een arsenaal, dat uiteindelijk wapens, messen en 99 explosieven bevatte.

Klebold en Harris wilden zoveel mogelijk mensen doden, dus bestudeerden ze de toestroom van studenten in de cafetaria, en merkten op dat er na 11:15 uur na de eerste lunchperiode meer dan 500 studenten zouden zijn. Ze waren van plan om propaanbommen te planten in de cafetaria die gepland waren om om 11:17 uur te ontploffen en vervolgens alle overlevenden neer te schieten toen ze opraken.

Er is enige discrepantie of de oorspronkelijke geplande datum voor het bloedbad 19 of 20 april was. 19 april was de verjaardag van de bomaanslag in Oklahoma City en 20 april was de 110e verjaardag van de verjaardag van Adolf Hitler. Om welke reden dan ook was 20 april de uiteindelijk gekozen datum.

De bommen plaatsen in de cafetaria

Om 11:10 uur op dinsdag 20 april 1999 kwamen Dylan Klebold en Eric Harris aan op Columbine High School. Ze reden elk afzonderlijk en parkeerden op plekken op de parkeerplaatsen voor junioren en senioren, naast de cafetaria. Rond 11:14 droegen de jongens twee propaanbommen van 20 pond (met timers ingesteld voor 11:17 uur) in plunjezakken en plaatsten ze in de buurt van tafels in de cafetaria.

Niemand zag dat ze de zakken legden; de tassen gingen samen met de honderden schooltassen die de andere studenten hadden meegenomen voor de lunch. De jongens gingen toen terug naar hun auto's om te wachten op de explosie.

Er is niks gebeurd. (Er wordt aangenomen dat als de bommen waren ontploft, het waarschijnlijk is dat alle 488 studenten in de cafetaria zouden zijn gedood.)

De jongens wachtten een paar extra minuten op de ontploffing van de cafetariabommen, maar toch gebeurde er niets. Ze realiseerden zich dat er iets mis is gegaan met de timers. Hun oorspronkelijke plan was mislukt, maar de jongens besloten toch naar school te gaan.

Klebold en Harris gaan naar de Columbine High School

Klebold, gekleed in een cargobroek en een zwart T-shirt met "Wrath" aan de voorkant, was bewapend met een 9-mm semi-automatisch pistool en een 12-gauge dubbelloops afgezaagd jachtgeweer. Harris, met een donkere broek en een wit T-shirt met de tekst "Natural Selection", was bewapend met een 9-mm karabijngeweer en een 12-gauge pomp afgezaagd jachtgeweer.

Beiden droegen zwarte trenchcoats om de wapens die ze droegen te verbergen en nutsriemen gevuld met munitie. Klebold droeg een zwarte handschoen aan zijn linkerhand; Harris droeg een zwarte handschoen aan zijn rechterhand. Ze droegen ook messen en hadden een rugzak en een plunjezak vol met bommen.

Om 11:19 uur explodeerden de twee pijpbommen die Klebold en Harris in een open veld op een paar blokken afstand hadden opgesteld; ze hebben de explosie getimed zodat het afleidend zou zijn voor politieagenten.

Tegelijkertijd begonnen Klebold en Harris hun eerste schoten af ​​te vuren op studenten die buiten de cafetaria zaten. Bijna onmiddellijk werd de 17-jarige Rachel Scott gedood en raakte Richard Castaldo gewond. Harris trok zijn regenjas uit en beide jongens bleven schieten.

Geen senior grap

Helaas wisten veel van de andere studenten nog niet wat er aan de hand was. Het was slechts een paar weken tot het afstuderen voor de senioren en zoals bij veel Amerikaanse scholen gebruikelijk is, trekken senioren vaak een "senior grap" voordat ze vertrekken. Veel van de studenten geloofden dat de schietpartijen slechts een grap waren - onderdeel van een senior grap - zodat ze niet meteen het gebied ontvluchtten.

Studenten Sean Graves, Lance Kirklin en Daniel Rohrbough verlieten net de cafetaria toen ze Klebold en Harris met geweren zagen. Helaas dachten ze dat de geweren paintballgeweren waren en een deel van de senior grap. Dus bleven de drie lopen, op weg naar Klebold en Harris. Alle drie zijn gewond.

Klebold en Harris draaiden hun geweren naar rechts en schoten vervolgens op vijf studenten die in het gras aan het lunchen waren. Minstens twee werden geraakt, de een was in staat om naar veiligheid te rennen, terwijl de ander te verzwakt was om het gebied te verlaten.

Terwijl Klebold en Harris liepen, gooiden ze bijna voortdurend kleine bommen in het gebied.

Klebold liep toen de trap af naar de gewonde graven, Kirklin en Rohrbough. Van dichtbij schoot Klebold Rohrbough en vervolgens Kirklin neer. Rohrbough stierf onmiddellijk; Kirklin overleefde zijn wonden. Graves waren erin geslaagd terug te kruipen naar de kantine, maar verloren kracht in de deuropening. Hij deed alsof hij dood was en Klebold liep over hem heen om de cafetaria binnen te kijken.

De studenten in de kantine begonnen uit de ramen te kijken zodra ze geweerschoten en explosies hoorden, maar ook zij dachten dat het een senior grap was of een film werd gemaakt. Een leraar, William "Dave" Sanders, en twee bewaarders realiseerden zich dat dit niet alleen een grap was en dat er een reëel gevaar bestond.

Ze probeerden alle studenten uit de buurt van de ramen te krijgen en op de grond te komen. Veel studenten evacueerden de kamer door de trap op te lopen naar het tweede niveau van de school. Toen Klebold de cafetaria in keek, zag het er dus leeg uit.

Terwijl Klebold de cafetaria aan het bekijken was, bleef Harris buiten fotograferen. Hij raakte Anne Marie Hochhalter toen ze opstond om te vluchten.

Toen Harris en Klebold weer bij elkaar waren, keerden ze zich om de school binnen te gaan door de westelijke deuren, terwijl ze schoten. Een politieagent arriveerde op het toneel en vuurde met Harris uit, maar Harris noch de politieagent raakten gewond. Om 11:25 uur kwamen Harris en Klebold de school binnen.

Binnen in de school

Harris en Klebold liepen door de noordelijke gang, terwijl ze schoten en lachten. De meeste studenten die niet aan het lunchen waren, zaten nog in de klas en wisten niet wat er aan de hand was.

Stephanie Munson, een van de studenten die door de hal liepen, zag Harris en Klebold en probeerde het gebouw uit te rennen. Ze werd geraakt in de enkel maar slaagde erin om de veiligheid te bereiken. Klebold en Harris draaiden zich toen om en liepen terug door de gang (naar de ingang waar ze doorheen waren gegaan om de school binnen te gaan).

Leraar Dave Sanders Shot

Dave Sanders, de leraar die studenten in de cafetaria en elders naar veiligheid had geleid, kwam de trap op en kwam een ​​hoek om toen hij Klebold en Harris met opgeheven wapens zag. Hij draaide zich snel om en stond op het punt een hoek in veiligheid te brengen toen hij werd neergeschoten.

Sanders slaagde erin om naar de hoek te kruipen en een andere leraar sleepte Sanders naar een klaslokaal, waar een groep studenten zich al verstopte. De studenten en de leraar hebben de komende uren geprobeerd om Sanders in leven te houden.

Klebold en Harris brachten de volgende drie minuten zonder onderscheid bommen door met het schieten en gooien van bommen in de gang buiten de bibliotheek, waar Sanders werd neergeschoten. Ze gooiden twee pijpbommen de trap af de cafetaria in. Tweeënvijftig studenten en vier medewerkers verstopten zich in de cafetaria en konden de geweerschoten en explosies horen.

Om 11:29 uur kwamen Klebold en Harris de bibliotheek binnen.

Bloedbad in de bibliotheek

Klebold en Harris kwamen de bibliotheek binnen en schreeuwden: "Sta op!" Toen vroegen ze om iedereen die een witte pet (jocks) droeg op te staan. Niemand deed dat. Klebold en Harris begonnen te schieten; een student raakte gewond door rondvliegend houtafval.

Terwijl hij door de bibliotheek naar de ramen liep, schoot Klebold en doodde Kyle Velasquez, die achter een computerbureau zat in plaats van zich onder een tafel te verstoppen. Klebold en Harris zetten hun koffers neer en begonnen uit de ramen naar politiemannen en ontsnapte studenten te schieten. Klebold trok toen zijn trenchcoat uit. Een van de schutters riep "Yahoo!"

Klebold draaide zich toen om en schoot op drie studenten die zich onder een tafel verstopten en alle drie verwondden. Harris draaide zich om en schoot Steven Curnow en Kacey Ruegsegger dood, waarbij Curnow werd vermoord. Harris liep toen naar een tafel bij hem, waar zich twee meisjes verstopten. Hij sloeg twee keer op de bovenkant van de tafel en zei: "Peek-a-boo!" Toen schoot hij onder de tafel en doodde Cassie Bernall. De "trap" van het schot brak zijn neus.

Harris vroeg toen aan Bree Pasquale, een student die op de grond zat, of ze wilde sterven. Terwijl ze pleitte voor haar leven, werd Harris afgeleid toen Klebold hem naar een andere tafel riep omdat een van de studenten die zich eronder verstopten zwart was. Klebold greep Isaiah Shoels en begon hem onder de tafel te slepen toen Harris Shoels schoot en doodde. Toen schoot Klebold onder de tafel en doodde Michael Kechter.

Harris verdween een minuut in de boekenstapel terwijl Klebold naar de voorkant van de bibliotheek ging (bij de ingang) en een vitrinekast uitschoot. Toen gingen ze samen op een schietpartij in de bibliotheek.

Ze liepen tafel na tafel, non-stop schietend. Klebold en Harris hebben velen gewond en Lauren Townsend, John Tomlin en Kelly Fleming vermoord.

Harris stopte om te herladen en herkende iemand die zich onder de tafel verstopte. De student was een kennis van Klebold. De student vroeg Klebold wat hij aan het doen was. Klebold antwoordde: "Oh, gewoon mensen vermoorden." De student vroeg zich af of hij ook zou worden neergeschoten en vroeg aan Klebold of hij zou worden vermoord. Klebold vertelde de student om de bibliotheek te verlaten, wat de student deed.

Harris schoot opnieuw onder een tafel, verwondde verschillende en vermoordde Daniel Mauser en Corey DePooter.

Nadat ze willekeurig nog een paar rondes hadden afgeschoten, een Molotov-cocktail hadden gegooid, een paar studenten hadden beschimpt en een stoel hadden gegooid, verlieten Klebold en Harris de bibliotheek. In de zeven en een halve minuut dat ze in de bibliotheek waren, hebben ze 10 mensen gedood en 12 anderen gewond. Vierendertig studenten ontsnapten ongedeerd.

Terug in de hal

Klebold en Harris brachten ongeveer acht minuten door de gangen door, keken naar de wetenschapsklaslokalen en maakten oogcontact met enkele studenten, maar ze deden niet erg hun best om in een van de kamers te komen. Studenten blijven ineengedoken en verborgen in veel van de klaslokalen met de deuren op slot. Maar sloten zouden niet veel bescherming bieden als de schutters echt naar binnen hadden willen gaan.

Om 11:44 uur gingen Klebold en Harris terug naar beneden en gingen de cafetaria binnen. Harris schoot op een van de plunjezakken die ze eerder hadden geplaatst, in een poging de 20-pond propaanbom te laten exploderen, maar dat gebeurde niet. Klebold ging toen naar dezelfde tas en begon ermee te spelen. Toch was er geen explosie. Klebold deed toen een stap achteruit en gooide een bom naar de propaanbom. Alleen de gegooide bom explodeerde en deze startte een brand die het sprinklersysteem in werking stelde.

Klebold en Harris liepen door de school en wierpen bommen. Uiteindelijk gingen ze terug naar de kantine om te zien dat de propaanbommen niet waren ontploft en het sprinklersysteem het vuur had geblust. Precies om twaalf uur gingen de twee terug naar boven.

Zelfmoord in de bibliotheek

Ze gingen terug naar de bibliotheek, waar bijna alle niet-gewonde studenten waren ontsnapt. Verschillende medewerkers bleven verborgen in kasten en zijkamers. Van 12:02 tot 12:05 schoten Klebold en Harris door de ramen naar de politieagenten en paramedici die buiten waren.

Ergens tussen 12:05 en 12:08 gingen Klebold en Harris naar de zuidkant van de bibliotheek en schoten zichzelf in het hoofd en eindigden het Columbine-bloedbad.

De studenten die ontsnapten

Voor de politieagenten, paramedici, familie en vrienden die buiten stonden te wachten, ontvouwde zich langzaam de gruwel van wat er gebeurde. Met 2.000 studenten die de Columbine High School bezochten, zag niemand het hele evenement duidelijk. Zo waren rapporten van getuigen die de school ontvluchtten scheef en fragmentarisch.

Wetshandhavers probeerden degenen die buiten gewond waren te redden, maar Klebold en Harris schoten op hen vanuit de bibliotheek. Niemand zag de twee schutters zelfmoord plegen, dus niemand wist zeker dat het voorbij was totdat de politie het gebouw kon ontruimen.

Ontsnapte studenten werden via schoolbus naar Leawood Elementary School gestuurd, waar ze door de politie werden geïnterviewd en vervolgens op een podium werden gezet voor ouders om te claimen. Naarmate de dag vorderde, waren de ouders die overbleven die van de slachtoffers. Bevestiging van degenen die waren gedood kwam pas een dag later.

Die nog steeds binnen redden

Vanwege het grote aantal bommen en explosieven die door de schutters werden gegooid, konden de SWAT en de politie niet onmiddellijk het gebouw binnenkomen om de resterende studenten en faculteiten die zich daar verstopten te evacueren. Sommigen moesten uren wachten om gered te worden.

Patrick Ireland, die twee keer in het hoofd was geschoten door de schutters in de bibliotheek, probeerde om 14:38 uur te ontsnappen. uit het bibliotheekvenster - twee verhalen omhoog. Hij viel in de wachtende armen van SWAT terwijl T.V. camera's het tafereel over het hele land toonden. (Wonder boven wonder overleefde Ierland de beproeving.)

Dave Sanders, de leraar die honderden studenten had helpen ontsnappen en die rond 11:26 uur was neergeschoten, lag dood in de wetenschapsruimte. De studenten in de kamer probeerden eerste hulp te bieden, kregen telefonische instructies om noodhulp te geven en plaatsten borden in de ramen om snel een noodploeg binnen te krijgen, maar er kwam niemand aan. Het was pas om 14:47 uur. toen hij voor de laatste keer ademhaalde, bereikte die SWAT zijn kamer.

In totaal hebben Klebold en Harris 13 mensen vermoord (twaalf studenten en één leraar). Tussen hen in schoten ze 188 munitie (67 van Klebold en 121 van Harris). Van de 76 bommen die Klebold en Harris gooiden tijdens hun beleg van 47 minuten op Columbine, explodeerden er 30 en 46 explodeerden niet.

Bovendien hadden ze 13 bommen in hun auto geplant (12 in Klebold's en één in Harris ') die niet explodeerden en acht bommen thuis. Plus natuurlijk de twee propaanbommen die ze in de kantine hadden geplaatst die niet explodeerden.

Wie is de schuldige?

Niemand kan met zekerheid zeggen waarom Klebold en Harris zo'n gruwelijke misdaad hebben begaan. Veel mensen hebben theorieën bedacht, waaronder gepikt worden op school, gewelddadige videogames (Doom), gewelddadige films (Natural Born Killers), muziek, racisme, Goth, problematische ouders, depressie en meer.

Het is moeilijk om één trigger te lokaliseren die deze twee jongens op een moorddadige rampspoed zette. Ze hebben hard gewerkt om iedereen om hen heen meer dan een jaar voor de gek te houden. Verrassend, ongeveer een maand voor het evenement, maakte de familie Klebold een vierdaagse roadtrip naar de Universiteit van Arizona, waar Dylan het volgende jaar was aangenomen. Tijdens de reis merkten de Klebold's niets vreemds of ongewoons op aan Dylan. Counselors en anderen merkten ook niets ongewoons op.

Terugkijkend waren er veelbetekenende aanwijzingen en aanwijzingen dat er iets ernstig mis was. Videobanden, dagboeken, geweren en bommen in hun kamers zouden gemakkelijk gevonden zijn als de ouders hadden gekeken. Harris had een website gemaakt met hatelijke epithetten die opgevolgd hadden kunnen worden.

De Columbine Massacre veranderde de manier waarop de maatschappij naar kinderen en naar scholen keek. Geweld was niet langer alleen een naschoolse gebeurtenis in de binnenstad. Het kan overal gebeuren.

bronnen

• Bai, Matt. "Anatomie van een bloedbad." Newsweek. 3 mei 1999: 25-31.
• Columbine rapport. Sheriff's Office van Jefferson County. 15 mei 2000.
• "Columbine: Hope From Heartbreak." Rocky Mountain Nieuws.
• Cullen, Dave. "Columbine rapport vrijgegeven." Salon.com. 16 mei 2000.
• Cullen, Dave. "Inside the Columbine High Investigation." Salon.com. 23 september 1999.
• Cullen, Dave. "'Dood de mensheid. Niemand zou moeten overleven.'" Salon.com. 23 september 1999.
• Dickenson, Amy. "Waar waren de ouders?" Tijd. 3 mei 1999.
• Gibbs, Nancy. "The Next Door: A Special Report on the Colorado School Massacre." Tijd. 3 mei 1999: 25-36.
• Levy, Steven. "Loitering aan de donkere kant." Newsweek. 3 mei 1999: 39.