De oude Griekse polis

De polis (meervoud, poleis) - ook bekend als een stadstaat - was de oude Griekse stadstaat. Het woord politiek komt van dit Griekse woord. In de oude wereld was de polis een kern, het centrale stedelijke gebied dat ook het omliggende platteland had kunnen beheersen. (Het woord polis kan ook verwijzen naar het inwonersbestand van de stad.) Dit omliggende landschap (chora of ge) kan ook als onderdeel van de polis worden beschouwd. Hansen en Nielsen zeggen dat er ongeveer 1500 archaïsche en klassieke Griekse poleis waren. De regio gevormd door een cluster van poleis, geografisch en etnisch gebonden, was een ethnos (pl. ethne)

Pseudo-Aristoteles definieert de Griekse polis als "een verzameling van huizen, landerijen en eigendommen die voldoende zijn om de inwoners in staat te stellen een beschaafd leven te leiden" [ponden]. Het was vaak een laagland, agrarisch centraal gebied omringd door beschermende heuvels. Het is misschien begonnen als een groot aantal afzonderlijke dorpen die samenvloeiden toen de massa groot genoeg werd om bijna zichzelf in stand te houden.

De grootste Griekse polis

De polis van Athene, de grootste van de Griekse poleis, was de geboorteplaats van de democratie. Aristoteles zag het huishouden "oiko's" als de sociale basiseenheid van de polis, volgens J. Roy.

Athene was het stedelijke centrum van Attica; Thebe van Boeotia; Sparta van de zuidwestelijke Peloponnesos, enz. Ten minste 343 poleis behoorde op een gegeven moment tot de Delian League, volgens Pounds. Hansen en Nielsen bieden een lijst met ledenpoleis uit de regio's van Lakonia, de Saronische Golf (ten westen van Corinth), Euboia, de Egeïsche Zee, Macedonië, Mygdonia, Bisaltia, Chalkidike, Thrace, Pontus, de Pronpontos, Lesbos, Aiolis, Ionia, Karia, Lykia, Rhodes, Pamphyli, Kilikia en poleis uit niet-gelokaliseerde regio's.

Het einde van de Griekse polis

Het is gebruikelijk om te overwegen dat de Griekse polis eindigde in de Slag om Chaironeia, in 338 voor Christus, maar Een inventaris van archaïsche en klassieke poleis betoogt dat dit is gebaseerd op de veronderstelling dat de polis autonomie vereist en dat dit niet het geval was. Burgers bleven de zaken van hun stad runnen, zelfs in de Romeinse periode.

bronnen

  • Een inventaris van archaïsche en klassieke poleis, uitgegeven door Mogens Herman Hansen en Thomas Heine Nielsen, (Oxford University Press: 2004).
  • An Historical Geography of Europe 450 B.C.-A.D. 1330; door Norman John Greville Pounds. American Council of Learned Society. Cambridge University Press 1973.
  • "'Polis' en 'Oikos' in Klassiek Athene," door J. Roy; Griekenland en Rome, Second Series, Vol. 46, nr. 1 (april 1999), pp. 1-18, onder vermelding van Aristoteles Politiek 1253B 1-14.