Synecdoche figuur van spraak
Share
Synecdoche (uitgesproken als si-NEK-di-key) is een trope of spraakfiguur waarin een deel van iets wordt gebruikt om het geheel weer te geven (bijvoorbeeld, ABC voor alfabet) of (minder vaak) het geheel wordt gebruikt om een onderdeel weer te geven ("Engeland won de Wereldbeker in 1966 "). Adjectief: synecdochemetafoor, synecdochical of synecdochal.
In de retoriek wordt synecdoche vaak behandeld als een soort metonymie.
In de semantiek zijn synecdoches gedefinieerd als "betekeniswisselingen binnen een en hetzelfde semantische veld: een term wordt voorgesteld door een andere term, waarvan de extensie semantisch breder of semantisch smaller is" (Beknopte encyclopedie van pragmatiek, 2009).
Etymologie
Uit het Grieks, "gedeeld begrip"
Voorbeelden en observaties
- Thomas Macaulay's gebruik van Synecdoche
'In veel van de verhalen [vertelde de Britse historicus Thomas] Macaulay dat hij een levendiger gevoel van gedeelde Engelsheid insinueerde, zoals toen hij enkele Devoonse rustiek presenteerde als' het Engelse volk ', dat' de meest gunstige mening 'van William's vroomheid vormde nadat hij landde met zijn binnenvallend leger, afgezien van anaphora en hyperbool, synecdoche misschien wel Macaulay's favoriete trope. Om zijn versie van de Engelse nationaliteit in de hoofden van zijn lezers te 'branden', selecteerde hij kunstzinnig de delen die hij met 'de hele natie samengevoegde'. - Synecdochische tekens en concepten
- "Synecdoches zijn manieren waarop we ons begrip van het geheel construeren, hoewel we alleen toegang hebben tot het onderdeel. Synecdoches maken deel uit van ons algemeen cultureel erfgoed en bestaan zowel in de literatuur als in de wetenschap. Archetypen, mythische personages, goden en godinnen zijn allemaal als synecdochisch gezien, evenals enkele literaire personages, zoals Hamlet, Macbeth, Othello, Desdemona, Romeo, Juliet, Jane Eyre en Willy Loman. - Metonymy en Synecdoche
- "[I] t is vaak moeilijk om onderscheid te maken tussen metonymie en synecdoche. Plastic = kredietkaart is een geval van synecdoche omdat creditcards van plastic zijn gemaakt, maar het is ook metonymisch omdat we het gebruiken plastic verwijzen naar het hele systeem van betalen door middel van een vooraf afgesproken kredietfaciliteit, niet alleen de kaarten zelf. In feite gebruiken veel wetenschappers helemaal geen synecdoche als een categorie of term. " - Synecdoche in het nieuws
"De dagelijkse pers, de directe media, is uitstekend in synecdoche, om ons een klein ding te geven dat staat voor een veel groter ding. Verslaggevers op de grond, ingebed of anderszins, kunnen ons vertellen over of foto's sturen van wat er destijds op die plaats is gebeurd tussen die mensen. De overkoepelende theorie die de grote kosten en moeite die in die kleine verhalen gaat, rationaliseert, is dat ze ons op de een of andere manier toegang geven tot het grote verhaal, het grote plaatje, wat er echt aan de hand is ... " - Synecdoche in songteksten
"Enkele veel voorkomende vormen van synecdoche worden geïllustreerd door deze [lied] titels: 'Take Back Your Mink' (grondstof voor gereed product); 'Rum and Coca Cola' (handelsnaam voor generiek product); 'Love Me, Love My Pekinese' (soort voor geslacht); 'Willie, Mickey, and the Duke' (bijnaam / voornaam / achternaam voor persoon / ding); 'Woodstock' (plaats voor evenement). "
Synecdoche in films
- "In fotografische en filmische media is een close-up eenvoudig synecdoche--een deel dat het geheel vertegenwoordigt ... Synecdoche nodigt of verwacht dat de kijker 'de gaten opvult' en advertenties maken vaak gebruik van deze trope. "
Ook gekend als
Intellectio, snel verwaand
bronnen
- (Robert E Sullivan, Macaulay: The Tragedy of Power. Harvard University Press, 2009)
- (Laurel Richardson, Schrijfstrategieën: verschillende doelgroepen bereiken. Sage, 1990)
- (Murray Knowles en Rosamund Moon, Introductie van metafoor. Routledge, 2006)
- (Bruce Jackson, "Breng alles terug naar huis." Counterpunch, 26 november 2003)
- (Sheila Davis, Succesvol lyrisch schrijven. Writer's Digest Books, 1988
- (Daniel Chandler, Semiotiek: de basis. Routledge, 2002)
