Shulamith Firestone

Bekend om: radicale feministische theorie
Bezetting: auteur
data: geboren 1945, overleden 28 augustus 2012
Ook gekend als: Shulie Firestone

Achtergrond

Shulamith (Shulie) Firestone was een feministische theoreticus bekend om haar boek The Dialectic of Sex: The Case for Feminist Revolution, gepubliceerd toen ze pas 25 jaar oud was.

Shulamith Firestone werd in 1945 in Canada geboren in een orthodox-joods gezin, verhuisde als kind naar de Verenigde Staten en studeerde af aan het Art Institute of Chicago. Ze was het onderwerp van een korte documentaire uit 1967 genaamd Shulie, onderdeel van een reeks films gemaakt door kunststudenten uit Chicago. De film volgde een typische dag in haar leven met scènes van woon-werkverkeer, werken en kunst maken. Hoewel nooit uitgebracht, werd de film in 1997 opnieuw bekeken in een shot-by-shot simulacrum-remake, ook wel genoemd Shulie. De originele scènes werden getrouw nagemaakt, maar ze werd gespeeld door een actrice.

Feministische groepen

Shulamith Firestone hielp bij het creëren van verschillende radicale feministische groepen. Met Jo Freeman begon ze The Westside Group, een vroege bewustmakingsgroep in Chicago. In 1967 was Firestone een van de oprichters van New York Radical Women. Toen NYRW opsplitste in facties te midden van onenigheid over de richting die de groep zou moeten inslaan, lanceerde ze Redstockings met Ellen Willis.

De leden van Redstockings verwierpen het bestaande politieke links. Ze beschuldigden andere feministische groepen ervan nog steeds deel uit te maken van een samenleving die vrouwen onderdrukte. Redstockings trok de aandacht toen zijn leden een abortushoorzitting in 1970 in New York City verstoorden waarbij de geplande sprekers een dozijn mannen en een non waren. Redstockings hield later zijn eigen hoorzitting, waardoor vrouwen konden getuigen over abortus.

Shulamith Firestone's gepubliceerde werken

In haar essay 'The Women's Rights Movement in the U.S.A: New View' uit 1968 beweerde Shulamith Firestone dat vrouwenrechtenbewegingen altijd radicaal zijn geweest en altijd sterk zijn tegengewerkt en uitgeroeid. Ze wees erop dat het voor 19 extreem moeilijk wasth-eeuwse vrouwen om de kerk op zich te nemen, de diepgewortelde wet van blanke mannelijke macht en de 'traditionele' familiestructuur die bekwaam was voor de industriële revolutie. Suffragists afbeelden als oude dames die mannen zachtjes overhalen om hen te laten stemmen was een poging om zowel de strijd van de vrouwen als de onderdrukking waartegen ze vochten te minimaliseren. Firestone stond erop dat hetzelfde gebeurde met 20th-eeuwse feministen.

Het bekendste werk van Shulamith Firestone is het boek uit 1970 The Dialectic of Sex: The Case for Feminist Revolution. Daarin zegt Firestone dat een cultuur van discriminatie op grond van geslacht terug te voeren is op de biologische structuur van het leven zelf. Ze beweert dat de samenleving mogelijk is geëvolueerd tot een punt met geavanceerde reproductieve technologie waar vrouwen kunnen worden bevrijd van "barbaarse" zwangerschap en pijnlijke bevalling. Door dit fundamentele verschil tussen de seksen te elimineren, zou seksediscriminatie eindelijk kunnen worden weggenomen.

Het boek werd een invloedrijke tekst van feministische theorie en wordt vaak herinnerd voor het idee dat vrouwen de reproductiemiddelen konden grijpen. Kathleen Hanna en Naomi Wolf hebben onder andere het belang van het boek opgemerkt als onderdeel van de feministische theorie. 

Shulamith Firestone verdween na het begin van de jaren zeventig uit het oog. Nadat ze worstelde met psychische aandoeningen, publiceerde ze in 1998 Airless-ruimtes, een verzameling korte verhalen over personages in New York City die in en uit psychiatrische ziekenhuizen drijven. De dialectiek van seks werd opnieuw uitgegeven in een nieuwe editie in 2003.

Op 28 augustus 2012 werd Shulamith Firestone dood gevonden in haar appartement in New York City.