Sally Ride

Sally Ride (26 mei 1951 - 23 juli 2012) werd de eerste Amerikaanse vrouw in de ruimte toen ze op 18 juni 1983 vanuit het Kennedy Space Center in Florida aan boord van de space shuttle lanceerde Uitdager. Als pionier van de laatste grens, heeft ze een nieuwe koers uitgestippeld die Amerikanen moeten volgen, niet alleen in het ruimtevaartprogramma van het land, maar ook door jonge mensen, vooral meisjes, te inspireren tot een loopbaan in de wetenschap, wiskunde en techniek.

Ook gekend als

Sally Kristen Ride; Dr. Sally K. Ride

Opgroeien

Sally Ride werd geboren in een buitenwijk van Los Angeles in Encino, Californië, op 26 mei 1951. Ze was het eerste kind van ouders, Carol Joyce Ride (een counselor in de gevangenis van de provincie) en Dale Burdell Ride (een professor in politieke wetenschappen aan Santa Monica College). Een jongere zus, Karen, zou een paar jaar later toevoegen aan de Ride-familie.

Haar ouders herkenden en moedigden al snel de vroege atletische bekwaamheid van hun eerste dochter aan. Sally Ride was op jonge leeftijd een sportfan en las de sportpagina al op vijfjarige leeftijd. Ze speelde honkbal en andere sporten in de buurt en werd vaak als eerste gekozen voor teams.

Gedurende haar jeugd was ze een uitstekende atleet, die culmineerde in een tennisbeurs aan een prestigieuze privéschool in Los Angeles, de Westlake School voor meisjes. Daar werd ze aanvoerder van het tennisteam tijdens haar middelbare schooljaren en nam ze deel aan het nationale junior tenniscircuit, dat 18e werd in de semi-profcompetitie.

Sport was belangrijk voor Sally, maar haar academici ook. Ze was een goede student met een voorliefde voor wetenschap en wiskunde. Haar ouders herkenden deze vroege interesse ook en voorzagen hun jonge dochter van een chemieset en telescoop. Sally Ride blonk uit op school en studeerde in 1968 af aan de Westlake School voor meisjes. Ze schreef zich vervolgens in aan Stanford University en studeerde in 1973 af met een bachelor in zowel Engels als natuurkunde..

Astronaut worden

Terwijl Sally Ride een doctoraatsstudent natuurkunde was in Stanford, voerde de National Aeronautics and Space Administration (NASA) in 1977 een nationale zoektocht uit naar nieuwe astronauten en liet ze voor het eerst vrouwen toe om te solliciteren. Een jaar later werd Sally Ride geselecteerd, samen met vijf andere vrouwen en 29 mannen, als kandidaat voor het astronautenprogramma van NASA. Ze ontving haar Ph.D. in astrofysica datzelfde jaar, 1978, en begon training en evaluatiecursussen voor NASA.

In de zomer van 1979 had Sally Ride haar astronautentraining voltooid, waaronder parachutespringen, wateroverleving, radiocommunicatie en vliegende jets. Ze ontving ook een vliegbrevet en kwam vervolgens in aanmerking voor een opdracht als Mission Specialist in het Amerikaanse Space Shuttle-programma. In de komende vier jaar zou Sally Ride zich voorbereiden op haar eerste opdracht op missie STS-7 (Space Transport System) aan boord van de space shuttle Uitdager.

Naast uren les in de klas om elk aspect van de shuttle te leren, heeft Sally Ride ook talloze uren vastgelegd in de shuttle-simulator. Ze hielp bij het ontwikkelen van het Remote Manipulator System (RMS), een robotarm, en werd bedreven in het gebruik ervan. Ride was de communicatieambtenaar die berichten doorzond van missiecontrole naar de space shuttle crew van de Columbia voor de tweede missie, STS-2, in 1981, en opnieuw voor de STS-3-missie in 1982. Ook in 1982 trouwde ze met collega-astronaut Steve Hawley.

Sally Ride in Space

Sally Ride gelanceerd in Amerikaanse geschiedenisboeken op 18 juni 1983, als de eerste Amerikaanse vrouwen in de ruimte toen de space shuttle Uitdager schoot de baan in vanuit het Kennedy Space Center in Florida. Aan boord van STS-7 waren vier andere astronauten: kapitein Robert L. Crippen, de commandant van het ruimtevaartuig; Kapitein Frederick H. Hauck, de piloot; en twee andere Mission Specialists, kolonel John M. Fabian en Dr. Norman E. Thagard.

Sally Ride was verantwoordelijk voor het lanceren en ophalen van satellieten met de RMS-robotarm, de eerste keer dat het werd gebruikt in een dergelijke operatie tijdens een missie. De vijfkoppige bemanning voerde andere manoeuvres uit en voltooide een aantal wetenschappelijke experimenten tijdens hun 147 uur in de ruimte voordat ze landden op Edwards Air Force Base op 24 juni 1983, in Californië.

Zestien maanden later, op 5 oktober 1984, reed Sally Ride opnieuw de ruimte in op de Uitdager. Missie STS-41G was de 13e keer dat een shuttle de ruimte in was gevlogen en was de eerste vlucht met zeven bemanningsleden. Het hield ook andere primeurs voor vrouwelijke astronauten. Kathryn (Kate) D. Sullivan maakte deel uit van de bemanning en plaatste voor het eerst twee Amerikaanse vrouwen in de ruimte. Bovendien werd Kate Sullivan de eerste vrouw die een ruimtewandeling uitvoerde en meer dan drie uur buiten doorbracht Uitdager het houden van een demonstratie via satelliettanken. Zoals voorheen omvatte deze missie de lancering van satellieten samen met wetenschappelijke experimenten en observaties van de aarde. De tweede lancering voor Sally Ride eindigde op 13 oktober 1984 in Florida na 197 uur in de ruimte.

Sally Ride kwam thuis voor fanfare van zowel de pers als het publiek. Ze richtte haar aandacht echter snel op haar training. Terwijl ze een derde opdracht als lid van de bemanning van STS-61M verwachtte, trof het drama het ruimtevaartprogramma.

Ramp in de ruimte

Op 28 januari 1986 nam een ​​zevenkoppige bemanning, waaronder de eerste burger die de ruimte in ging, leraar Christa McAuliffe, plaats in de Uitdager. Seconden na lancering, met duizenden Amerikanen die kijken, de Uitdager explodeerde in fragmenten in de lucht. Alle zeven aan boord werden gedood, van wie er vier uit de trainingsklasse van Sally Ride uit 1977 kwamen. Deze openbare ramp was een grote klap voor het ruimteveerprogramma van NASA, wat resulteerde in de aarding van alle ruimteveershuttles gedurende drie jaar.