De passieve perifrastic constructie in het Latijn drukt het idee van verplichting - van "moeten" of "behoren" uit. Een zeer bekende passieve periphrastic is een uitdrukking toegeschreven aan Cato, die erop uit was de Feniciërs te vernietigen. Er wordt gezegd dat Cato zijn toespraken heeft beëindigd met de uitdrukking "Carthago delenda est" of "Carthago moet worden vernietigd."
Deze passieve perifrastic bestaat uit twee delen, één bijvoeglijk naamwoord en één een vorm van het werkwoord zijn. Het bijvoeglijk naamwoord is de gerundive - let op de "nd" voor het einde. Het einde is, in dit geval, vrouwelijk, nominatief enkelvoud, om in te stemmen met het zelfstandig naamwoord Carthago, dat, zoals vele plaatsnamen, vrouwelijk is.
De agent, of in het geval van Cato, de persoon die het vernietigen zou doen, wordt uitgedrukt door een dative van agent.
Carthago____________Romae__________________ delenda est
Carthago (nom. Sg. Fem.) [Door] Rome (dative case) vernietigd (gerundive nom. Sg. Fem.) 'To be' (3e sg. Present)
Uiteindelijk kreeg Cato zijn zin.
Hier is nog een voorbeeld: Marc Antony dacht waarschijnlijk:
Cicero____________Octaviano__________________ delendus est
Cicero (nom. Sg. Masc.) [Door] Octavianus (dative case) vernietigd (gerundive nom. Sg. Masc.) 'To be' (3e sg. Aanwezig)
Zie waarom Cicero moest sterven.