Overzicht van stroomgebieden en stroomgebiedbeheer

Een stroomgebied, ook wel een "afwateringsbekken" in Noord-Amerika genoemd, is een gebied waarin al het water dat erin stroomt naar een gemeenschappelijke afvoer of waterlichaam gaat, zoals hetzelfde estuarium of reservoir. Watersheds zelf bestaan ​​uit al het oppervlaktewater en omvatten meren, beken, reservoirs en wetlands, evenals al het grondwater en aquifers.

Het water in een stroomgebied is afkomstig van neerslag die wordt verzameld op het oppervlakte- en grondwater. Het is echter belangrijk op te merken dat niet alle neerslag die in een gebied valt het stroomgebied verlaat. Een deel ervan gaat verloren door verdamping en transpiratie en een deel wordt door mensen gebruikt en een deel doorweekt de bodem en het grondwater.

Aan de grenzen van stroomgebieden zijn er afwateringsdivisies meestal in de vorm van richels of heuvels. Hier stroomt het water in twee afzonderlijke stroomgebieden en komt het niet altijd in een gemeenschappelijke uitlaat terecht. In de Verenigde Staten zijn er bijvoorbeeld veel verschillende stroomgebieden, maar de grootste is het stroomgebied van de Mississippi dat water uit het Midwesten in de Golf van Mexico afvoert. Dit water komt de Stille Oceaan niet binnen omdat de Rocky Mountains fungeren als de afwatering.

Het stroomgebied van de Mississippi is een voorbeeld van een extreem groot stroomgebied, maar stroomgebieden variëren in grootte. Sommige van de grootste ter wereld bevatten kleinere stroomgebieden, afhankelijk van waar de uiteindelijke waterafvoer is.

Soorten stroomgebieden

De tweede heet een grote afwatering. In deze situatie komen wateren aan weerszijden van de grenzen niet samen via dezelfde rivier of stroom, maar bereiken ze wel dezelfde oceaan. Er is bijvoorbeeld een afwateringskloof tussen het stroomgebied van de Gele Rivier (Huang He) en de Yangtze-rivier in China, maar beide hebben dezelfde afvoer.

Het laatste type drainageverdeling wordt een kleine drainageverdeling genoemd. Hierin scheiden wateren zich bij de scheiding, maar komen later weer samen. Een voorbeeld van deze situatie wordt getoond met de rivieren Mississippi en Missouri.

Belangrijkste kenmerken van een stroomgebied

Het tweede kenmerk is de afwatering of grens van een stroomgebied, zoals een bergketen. Dit speelt een rol omdat het helpt bij het bepalen of het water in het stroomgebied naar of van een gebied stroomt.

De volgende functie is de topografie of het terrein van het land van het stroomgebied. Als het gebied steil is, zal het water daar waarschijnlijk snel stromen en overstromingen en erosie veroorzaken, terwijl vlakke stroomgebieden vaak langzamer stromende rivieren hebben gehad.

Het laatste kenmerk van het fysieke landschap van een stroomgebied is het grondtype. Zandgronden nemen bijvoorbeeld snel water op, terwijl harde, kleigronden minder doorlatend zijn. Beide hebben implicaties voor afvoer, erosie en grondwater.

Betekenis van stroomgebieden

Door het bestuderen van de belangrijkste kenmerken van het stroomgebied naast activiteiten langs waterwegen kunnen wetenschappers, andere onderzoekers en stadsbesturen werken om ze gezond te houden, omdat een kleine verandering in een deel van een stroomgebied andere delen drastisch kan beïnvloeden.

Menselijke gevolgen voor stroomgebieden

Waterscheiding vindt op twee manieren plaats: puntbron en niet-puntbron. Puntbronvervuiling is vervuiling die kan worden herleid tot een specifiek punt zoals een stortplaats of een lekkende buis. Onlangs hebben wetten en technologische vooruitgang het mogelijk gemaakt om puntbronvervuiling op te sporen en worden de problemen ervan verminderd.

Verontreiniging door niet-puntbronnen treedt op wanneer verontreinigende stoffen worden aangetroffen in water dat van gewassen, parkeerterreinen en andere landen afvloeit. Bovendien kan het ook worden veroorzaakt wanneer deeltjes in de atmosfeer op het land vallen met neerslag.

Mensen hebben ook invloed gehad op stroomgebieden door de hoeveelheid water die erin stroomt te verminderen. Terwijl mensen water uit een rivier halen voor irrigatie en ander stadsbreed gebruik, neemt de stroom van de rivier af en met deze verminderde stroom kunnen natuurlijke riviercycli zoals overstromingen niet voorkomen. Dit kan op zijn beurt ecosystemen schaden, afhankelijk van de natuurlijke cycli van de rivier.

Waterscheiding Management and Restoration

Waterscheiding is daarentegen gericht op het herstellen van reeds getroffen stroomgebieden in hun natuurlijke staat door monitoring van vervuiling en voorschriften om verdere vervuiling te verminderen. Herstelprogramma's voor stroomgebieden werken ook vaak om het stroomgebied opnieuw te bevolken met zijn inheemse planten- en diersoorten.