Grote evenementen van de Slag om Stamford Bridge

De Slag om Stamford Bridge was onderdeel van de invasies van Groot-Brittannië na de dood van Edward de Confessor in 1066 en werd gevochten op 25 september 1066.

Engels leger

• Harold Godwinson
• 7.000 mannen

Noors leger

• Harald Hardrada
• Tostig Godwinson
• 7.500 mannen

Slag bij Stamford Bridge

Na de dood van koning Edward de Confessor in 1066, kwam de opvolging van de Engelse troon ter discussie. Harold Godwinson accepteerde de kroon van de Engelse edelen en werd koning op 5 januari 1066. Dit werd onmiddellijk uitgedaagd door Willem van Normandië en Harald Hardrada van Noorwegen. Terwijl beide eisers invasievloten begonnen te bouwen, verzamelde Harold zijn leger aan de zuidkust in de hoop dat zijn noordelijke edelen Hardrada konden afweren. In Normandië verzamelde de vloot van William zich, maar kon St. Valéry sur Somme niet verlaten vanwege tegenwind.

Begin september, toen de voorraad laag was en de verplichtingen van zijn troepen afliepen, werd Harold gedwongen zijn leger te ontbinden. Kort daarna begonnen Hardrada's troepen op Tyne te landen. Geholpen door Harold's broer, Tostig, plunderde Hardrada Scarborough en voer de Ouse en Humber Rivers op. Hardrada liet zijn schepen en een deel van zijn leger achter bij Riccall, marcheerde naar York en ontmoette de Earls Edwin van Mercia en Morcar van Northumbria in de strijd bij Gate Fulford op 20 september. Door de Engelsen te verslaan, accepteerde Hardrada de overgave van de stad en eiste gijzelaars.

De datum voor overgave en gijzeling was vastgesteld op 25 september in Stamford Bridge, net ten oosten van York. In het zuiden ontving Harold nieuws over de landing en aanvallen van de Viking. Toen hij naar het noorden reed, verzamelde hij een nieuw leger en arriveerde op 24 april in Tadcaster, na vierhonderd mijl in vier dagen te hebben gemarcheerd. De volgende dag reed hij door York naar Stamford Bridge. De Engelse aankomst verraste de Vikingen omdat Hardrada had verwacht dat Harold in het zuiden zou blijven om William te confronteren. Als gevolg hiervan waren zijn troepen niet voorbereid op de strijd en was een groot deel van hun wapenrusting teruggestuurd naar hun schepen.

Bij het naderen van Stamford Bridge kwam het leger van Harold in positie. Voordat de strijd begon, bood Harold zijn broer de titel van graaf van Northumbria aan als hij zou verlaten. Tostig vroeg vervolgens wat Hardrada zou ontvangen als hij zich zou terugtrekken. Harold antwoordde dat, omdat Hardrada een lange man was, hij 'zeven voet Engelse aarde' kon hebben. Met geen van beide partijen bereid om op te geven, schoven de Engelsen op en begonnen de strijd. De Viking-buitenposten op de westoever van de Derwent vochten een achterhoedegevecht om de rest van het leger de gelegenheid te geven zich voor te bereiden.

Tijdens dit gevecht verwijst de legende naar een enkele Viking-berserker die in zijn eentje Stamford Bridge tegen alle verwachtingen in verdedigde totdat hij met een lange speer van onder de spanwijdte werd neergestoken. Hoewel overweldigd, gaf de achterhoede Hardrada de tijd om zijn troepen samen te voegen tot een lijn. Bovendien stuurde hij een hardloper om de rest van zijn leger, onder leiding van Eyestein Orre, uit Riccall op te roepen. Harold's leger duwde over de brug en hervormde de Vikinglinie. Een langdurig gevecht volgde waarbij Hardrada viel nadat hij door een pijl was geraakt.

Met Hardrada gedood, vervolgde Tostig het gevecht en werd geholpen door de versterkingen van Orre. Toen de zonsondergang naderde, werden zowel Tostig als Orre gedood. Bij gebrek aan een leider begonnen de Viking-rijen te wankelen en ze vluchtten terug naar hun schepen.

 Nasleep en impact van de Battle of Stamford Bridge

Hoewel exacte slachtoffers voor de Slag om Stamford Bridge niet bekend zijn, suggereren rapporten dat het leger van Harold een groot aantal doden en gewonden had en dat Hardrada's bijna waren vernietigd. Van de ongeveer 200 schepen waarmee de Vikingen arriveerden, waren er slechts ongeveer 25 nodig om de overlevenden naar Noorwegen terug te brengen. Terwijl Harold een verbluffende overwinning in het noorden had behaald, verslechterde de situatie in het zuiden toen William op 28 september zijn strijdkrachten in Sussex begon te landen. Zijn uitgeputte leger marcheerde op 14 oktober in de Slag bij Hastings. de strijd, Harold werd gedood en zijn leger versloeg, waardoor de weg werd geopend voor de Normandische verovering van Engeland.

Bronnen en verder lezen

• UK Battlefield Resource Centre: Battle of Stamford Bridge
• Britain Express: Battle of Stamford Bridge
• Slag bij Stamford Bridge