Bijwoord van Manner in Grammatica

In de Engelse grammatica, an bijwoord van manier is een bijwoord (zoals snel of langzaam) dat beschrijfthoe en op welke manier de actie van een werkwoord wordt uitgevoerd. Wordt ook een wijze bijwoord en een wijze bijwoordelijk.

De meeste bijwoorden van wijze worden gevormd door toe te voegen -ly bijvoeglijke naamwoorden, maar er zijn belangrijke uitzonderingen (bijv., goed). In de meeste gevallen worden de vergelijkende en overtreffende trap van wijze bijwoorden gevormd meer (of minder) en meest (of minst) respectievelijk.

Meestal verschijnen bijwoorden  na een werkwoord of aan het einde van een werkwoordzin (maar zie de opmerkingen over positionering hieronder). "Het zijn bijwoorden van de manier", zegt Rodney Huddleston, "die het meest vrijelijk worden aangepast door andere bijwoorden (normaal van graad): Ze sprak heel zachtjes"(Inleiding tot de grammatica van het Engels).

Voorbeelden en observaties

• "Fenweather sprak scherp, en bracht zijn hoofd naar me toe. "
  (Raymond Chandler, "Finger Man." Problemen zijn mijn zaak, 1939)
• Meneer Legree kreeg vier wijd langzaam naar de voorkant van de kamer en sprak met de kinderen zacht maar stevig.
• Mijn grootmoeder klaagde luid over de temperatuur van de kamer.
• Toen president Madison in 1810 troepen naar West-Florida stuurde, federalisten luid klaagde over het uitgebreide gebruik van presidentiële macht.
• Aanplantingen die waren geweest voorzichtig gerangschikt om natuurlijke of architectonische kenmerken te kaderen waren zorgeloos opgeruimd.
• "Voorzichtig, zachtjes, Ik raak de dia aan. "
  (Mary Ladd Gavell, "The Rotifer." Psychiatrie, 1968)
• "Ze bloosde en, zoals mensen zullen doen die niet in staat zijn, of te jong zijn om te bespreken onpersoonlijk onderwerpen waarover ze een sterke mening hebben, sprak ze agressief."(Alec Waugh, Kept: A Story of Post-War London, 1925)
• "Hier houdt de uitstekende tenorspeler, Prince Robinson, driekwart van het refrein vol, gemakkelijk demonstrerend waarom Coleman Hawkins en andere muzikanten zo veel van hem dachten. Niet helemaal als consequent energiek als Hawkins, hij kon hem soms in inventiviteit evenaren. "
  (Gunther Schuller, The Swing Era: The Development of Jazz, 1930-1945. Oxford University Press, 1989)

Positioneringswijze Bijwoorden

• "Bepaalde typen bijwoorden zijn uitgesloten van bepaalde posities. Bijvoorbeeld een wijze bijwoord mag onmiddellijk voorafgaan aan het hoofdwerkwoord, na een niet-eindige hulp (1.7a), maar het kan niet voorafgaan aan een eindige of niet-eindige hulp (1.7b, c).

(1.7a) De gevangene is geweest luid zijn onschuld verkondigend.
(1.7b) * De gevangene heeft luid zijn onschuld verkondigen.
(1.7c) * De gevangene luid heeft zijn onschuld verklaard.

… Niettemin kan een manierbijwoord voorkomen in een clausule-beginpositie:

(1,81) Luid, de gevangene heeft zijn onschuld afgekondigd. "

(Eva Engels, Optimalisatie van bijwoordposities. John Benjamins, 2012)

• "Bijwoorden kunnen ook clausules wijzigen. Vergelijk de twee zinnen in (61).

(61a) Hij beantwoordde de vraag dwaas.
(61b) Dwaas, hij beantwoordde de vraag.

In (61a), dwaas is een wijze bijwoordelijk. Het beschrijft hoe hij beantwoordde de vraag, dat wil zeggen, hij gaf een dwaas antwoord. In (61b) dwaas is geen bijwoord. Het is een evaluatie van wat hij deed. Het beantwoorden van de vraag was een dwaze daad. We weten niet waarom het dwaas was om dit te doen, maar de spreker vindt dat het zo was. Bijwoorden die een opmerking maken over de hele zin worden adjuncten genoemd. "
(Ron Cowan, De Engelse grammatica van de leraar: een cursusboek en naslaggids. Cambridge University Press, 2008)

• "Als we ons allemaal gedroegen verstandelijk, vermoedelijk zouden we allemaal dezelfde conclusies trekken op basis van dezelfde beschikbare informatie. "
  (Jo Brunas-Wagstaff, Persoonlijkheid: een cognitieve aanpak. Routledge, 1998)

Een waarschuwing

"Kijk uit voor wijze bijwoorden die geen solide informatie toevoegen: extreem, heel, echt, ongelooflijk, ongelooflijk, verbluffend, totaal, echt, momenteel, momenteel, voorheen, eerder.
"Kijk ook uit voor degenen die te hard proberen impact aan acties toe te voegen: wreed, gelukkig, moedwillig, boos, seksueel, verleidelijk, dreigend, gelukzalig.
"Al deze woorden hebben hun plaats. Ze verschijnen in het beste schrift, maar vaker worden ze gevonden in het slechtste schrift. Beschouw ze dus als rode vlaggen en weeg het gebruik ervan zorgvuldig af."
(Juni Casagrande, Het was de beste straf, het was de slechtste straf. Ten Speed ​​Press, 2010)

Klasactiviteit met wijze bijwoorden

"Een student gaat naar buiten en de anderen kiezen een wijze bijwoord (bijvoorbeeld 'snel' of 'boos'). De student komt terug en beveelt een van de leden van de klas om een ​​actie uit te voeren door bijvoorbeeld te zeggen: 'Sta op!' of 'Zet je naam op het bord!' of 'Open de deur!' De geadresseerde moet het commando uitvoeren volgens het gekozen bijwoord: om snel op te staan ​​of bijvoorbeeld boos te schrijven. De student moet raden hoe het bijwoord was. "
(Penny Ur en Andrew Wright, Vijf minuten activiteiten: een bronnenboek met korte activiteiten. Cambridge University Press, 1992)